Σελίδες

2011 - "Οι Κουραμπιέδες" του Γιώργου Χασάπογλου



ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Το φετινό καλοκαίρι η Θεατρική Σκηνή θα παρουσιάσει το έργο του Γιώργου Χασάπογλου «Οι Κουραμπιέδες» και θα δώσει 4 παραστάσεις στο «Θέατρο στ’ Αλώνια», στον Παράδεισο Ελευσίνας, πλησίον Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής, την Πέμπτη 16, Παρασκευή 17, Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Ιουνίου 2011 και ώρα 21:15.

Οι «Κουραμπιέδες» του Γιώργου Χασάπογλου είναι ένα νεοελληνικό θεατρικό έργο, μια κοινωνικοπολιτική σάτιρα του νεοέλληνα εκείνου, όπου η ιδεολογική και πολιτισμική του σύγχυση, ο ασυλλόγιστος καταναλωτισμός του, που μεθοδεύει η καπιταλιστική κοινωνία, τον οδηγούν στην πτώση των ηθικών αξιών, την καταπίεση, την προδοσία, σ’ έναν απελπισμένο αγώνα για μια “καλύτερη” ζωή, που όμως θα τον οδηγήσει σε αδιέξοδα, υποταγές και εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η γλώσσα του συγγραφέα θεατρικά δραστική, σκιαγραφεί με γλαφυρό ύφος και καυτηριάζει με χιούμορ και αιχμηρή κριτική το κοινωνικοπολιτικό μας σύστημα.

Με τη Θεατρική Σκηνή του Δήμου Ελευσίνας το έργο παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Θεοδώρου, μουσική επιμέλεια, σύνθεση και ενορχήστρωση του Δημήτρη Ανδρώνη. Η επιμέλεια των σκηνικών και των κοστουμιών είναι του σκηνοθέτη και ο σκηνικός διάκοσμος είναι της Μαρίνας Τερζή.

Παίζουν:

Σταύρος Χανάς, Ελένη Πέππα, Ιωάννα Ρενιέρη, Γιάννης Βαμποράκης, Χριστίνα Ποδάρα, Γιάννος Γαβαλάς, Ανδρέας Παπακώστας, Έλενα Πέππα, Δημήτρης Θεοδώρου

----------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Τύπος έγραψε ...


Επί ... ΣΚΟΠΩΝ
του Γιάννη Γαβαλά


Το έργο του Γιώργου Χασάπογλου “Κουραμπιέδες” ανέβασε εφέτος η Θεατρική Σκηνή του Δήμου Ελευσίνας, η οποία είναι θεσμός πλέον και κάθε καλοκαίρι δημιουργεί με τις παραστάσεις της όλο και μεγαλύτερες προσδοκίες. Το φετινό έργο καθρεφτίζει την εικόνα του νεοέλληνα όπως δημιουργήθηκε στις δεκαετίες '70 και '80, όταν ο απλός πολίτης άρχισε να αντιγράφει τα πρώτυπα της κατανάλωσης ξεπερνώντας το υλικό δυναμικό του, βοηθώντας έτσι να χτιστεί ένα μουτοπικό μέλλον με αποτέλεσμα τη σημερινή κατάσταση, που μέσα από την ψεύτικη ευμάρεια αναδύεται ένα διαλυμένο εγώ έτοιμο να συμβιβαστεί και να υποκύψει. Το έργο δίνει ρεαλιστικά αυτήν την φθορά διακόπτοντας την ρεαλιστική αλληλουχία με σκηνές σχολίου μπρεχτικού τύπου, θέλοντας να καταστήσει σαφές το πιστεύω του συγγραφέα για τον εκπεσμό της κατώτερης και μεσαίας τάξης κυρίως και την αναλγησία των μεγαλοαστών, που καραδοκούν να εκμεταλλευτούν τις καταλυτικές αδυναμίες του εργαζόμενου, που είναι έτοιμος να τις ικανοποιήσει ακόμα και προδίδοντας φιλικούς και συγγενικούς δεσμούς.

Ο συγγραφέας μ' ένα σατυρικό οίστρο που σπάζει κόκκαλα φτιάχνει ένα δίχτυ ζοφερής έντασης που παγώνει το χαμόγελο, θυμίζοντας στον θεατή μερικές από τις υποχρεώσεις στις οποίες οφείλει να μείνει πιστός για να έχει απαιτήσεις συμμόρφωσης από τους άλλους. Ο τίτλος του έργου δεν παραπέμπει μόνο στη βιοτεχνία που οι πρωταγωνιστές του έργου – Αντώνης και δάσκαλος συμφώνησαν να ιδρύσουν συνεταιρικά, σχέδιο που προδοτικά ο Αντώνης αθέτησε συμμαχώντας με το αφεντικό του αντί μιας παροχής – δόλωμα. Συμβολικά “Κουραμπιέδες” είναι εκείνοι που σαν τον Αντώνη χτίζουν το μέλλον τους καταπατώντας δεσμούς και πιστεύω, επενδύοντας σε μια προσωπική αμοιβή που έχει το βάρος των ιδεών που εγκαταλείπουν για χάρη της. Συμβολικό επίσης είναι το επάγγελμα του δασκάλου που παραπέμπει στις καθαρά πνευματικές ποιότητες, στις οποίες μένει πιστός το ένα από τα δύο κεντρικά θεατρικά πρόσωπα.

Η παράσταση τελικά ήταν πιστή στο νόημα του έργου. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου έδωσε μια εικόνα της κοινωνίας της εποχής που διαδραματίζεται το έργο ακροβατώντας μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας χωρίς να φτηναίνει το περιεχόμενο του έργου προς χάριν της εύκολης παρακολούθησης από τους θεατές. Με κάποιες πρωτοπόρες εφαρμογές ζήτησε μια παρακολούθηση ενεργή δίνοντας όμως κλειδιά ικανά να κινητοποιήσουν τις κρυμμένες δυνάμεις όλων μας καθώς το έργο παραπέμπει συνειρμικά και στις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Ένα μπράβο αξίζουν όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης και ιδιαίτερα το ζευγάρι των πρωταγωνιστών. Επίσης το ζευγάρι του επιχειρηματία και του τροβαδούρου που σαν ιντερμέδιο βοήθησαν στην κατανόηση του έργου, επισημαίνοντας το χάσμα του ιδιώτη επιχειρηματία και του χαμηλόμισθου.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Γιώργος Χασάπογλου

Γεννήθηκε στο Περιστέρι Λακωνίας το 1939. Ήρθε στην Αθήνα το 1946. Άρχισε να γράφει από τα μαθητικά του χρόνια. Το 1960 ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του στο ραδιόφωνο, υπογράφοντας το πρώτο του θεατρικό κείμενο στην εκπομπή του ΕΙΡ με τίτλο «η επιθεώρηση του σταθμού μας».
Μετά τη στρατιωτική του θητεία ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίων του μελό κινηματογράφου. Κύριο όμως βιοποριστικό του επάγγελμα, η διαφήμιση.
Παντρεμένος με την ηθοποιό Πηνελόπη Πιτσούλη έχει αποκτήσει δύο παιδιά.

Κινηματογράφος: «Ματωμένη γη» σενάριο σε συνεργασία με τον Μάριο Ποντίκα 1967, «Πρέπει να ζήσεις αγάπη μου» σενάριο σε συνεργασία με τη Μαρία Χάνδαρη 1964, «Θύελλα σε παιδική καρδιά».

Θέατρο: «Μωβ Κωμωδία», «Οι κουραμπιέδες», «Η πιπίλα», «Με αφορμή τον Σαίξπηρ: Λέγε με Ιουλιέτα», σε συνεργασία με τη Ράϊα Μουζενίδου και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. «Διάλειμμα για διαφημίσεις».

Έργα του παίχτηκαν από το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, τα θέατρα: «Αθέατο», «Εντοπία», «Βήματα»  της Ελένης Γερασιμίδου, το Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, κ.α.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Φωτογραφίες από την παράσταση

















----------------------------------------------------------------------------------------------------------







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας