Μιλτιάδη Χουρμούζη
Ο Γάμος του Λεπρέντη
Η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας με θεατρική αγωγή, υπηρετώντας το θέατρο και τον πολιτισμό, συμπληρώνει φέτος έντεκα δημιουργικά χρόνια θεατρικής διαδρομής.
Για τη φετινή μας θεατρική επικοινωνία επιλέξαμε το νεοελληνικό θέατρο του 19ου αιώνα. Ένα έργο του αγωνιστή, πολιτικού και θεμελιωτή της νεοελληνικής δραματουργίας Μιλτιάδη Χουρμούζη.
Στον Λεπρέντη ο Χουρμούζης σατιρίζει τους Έλληνες που πλούτισαν στις ελληνικές παροικίες και επιστρέφοντας στην ελεύθερη πατρίδα εκμεταλλεύονται με τα πλούτη τους φτωχές οικογένειες και ανήλικα κοριτσάκια ανακαλύπτοντας με φιλήδονη αυταρέσκεια τα αγαθά του γάμου στα φαιδρά τους γεράματα. Γύρω από αυτό το εμπόριο ευδοκιμούν κάθε λογής παράσιτα ( αγύρτες, κόλακες, απατεώνες, κομπογιαννίτες, προαγωγοί).
Με σατιρική οξύτητα ο Χουρμούζης χλευάζει τα νοσηρά φαινόμενα του νεοπλουτισμού, τις κούφιες επιδείξεις, την κοινωνική υποκρισία, τη σαθρή συνείδηση της αστικής τάξης, την ίδια ώρα που οι αγωνιστές του 21 κατέφευγαν στην επαιτεία για να επιβιώσουν.
Η δομή και η τεχνική του έργου, γραμμένου σε έξοχη ελληνική γλώσσα, παραπέμπει στον Μολιέρο, τον Γκολντόνι και την Κομμέντια ντελ Άρτε, με γκροτέσκα αναφορά στον Αριστοφανικό Έλληνα Καραγκιόζη.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Θεοδώρου. Διδασκαλία τραγουδιών: Δημήτρης Ανδρώνης. Σκηνικός διάκοσμος: Μαρία Γλύκα. Χορευτικά: Μαριάννα Σαμάτιαλη. Κοστούμια: Δημήτρης Θεοδώρου
Παίζουν:
Ηλίας Νάκος, Σταύρος Χανάς, Γιάννος Γαβαλάς, Σοφία Παναγιωτοπούλου, Τασία Μπρέμπου, Βάσω Παπασπύρου, Γιώργος Πεντέλας, Γιάννης Μώρας, Χαρά Παγώνη, Ελένη Μούτσα, Έντρη Ντιλγέρη, Κυριακή Ζαγοριανίτη, Αντριάννα Ιωσηφίδη.
Τραγούδια της παράστασης ερμηνεύει η Βιργινία Παυλοπούλου και ο Πάνος Σκουρολιάκος.
Φωτογράφηση: Βούλα Ανδρώνη. Επεξεργασία video: Χρήστος Κούλης
Για τη φετινή μας θεατρική επικοινωνία επιλέξαμε το νεοελληνικό θέατρο του 19ου αιώνα. Ένα έργο του αγωνιστή, πολιτικού και θεμελιωτή της νεοελληνικής δραματουργίας Μιλτιάδη Χουρμούζη.
Στον Λεπρέντη ο Χουρμούζης σατιρίζει τους Έλληνες που πλούτισαν στις ελληνικές παροικίες και επιστρέφοντας στην ελεύθερη πατρίδα εκμεταλλεύονται με τα πλούτη τους φτωχές οικογένειες και ανήλικα κοριτσάκια ανακαλύπτοντας με φιλήδονη αυταρέσκεια τα αγαθά του γάμου στα φαιδρά τους γεράματα. Γύρω από αυτό το εμπόριο ευδοκιμούν κάθε λογής παράσιτα ( αγύρτες, κόλακες, απατεώνες, κομπογιαννίτες, προαγωγοί).
Με σατιρική οξύτητα ο Χουρμούζης χλευάζει τα νοσηρά φαινόμενα του νεοπλουτισμού, τις κούφιες επιδείξεις, την κοινωνική υποκρισία, τη σαθρή συνείδηση της αστικής τάξης, την ίδια ώρα που οι αγωνιστές του 21 κατέφευγαν στην επαιτεία για να επιβιώσουν.
Η δομή και η τεχνική του έργου, γραμμένου σε έξοχη ελληνική γλώσσα, παραπέμπει στον Μολιέρο, τον Γκολντόνι και την Κομμέντια ντελ Άρτε, με γκροτέσκα αναφορά στον Αριστοφανικό Έλληνα Καραγκιόζη.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Θεοδώρου. Διδασκαλία τραγουδιών: Δημήτρης Ανδρώνης. Σκηνικός διάκοσμος: Μαρία Γλύκα. Χορευτικά: Μαριάννα Σαμάτιαλη. Κοστούμια: Δημήτρης Θεοδώρου
Παίζουν:
Ηλίας Νάκος, Σταύρος Χανάς, Γιάννος Γαβαλάς, Σοφία Παναγιωτοπούλου, Τασία Μπρέμπου, Βάσω Παπασπύρου, Γιώργος Πεντέλας, Γιάννης Μώρας, Χαρά Παγώνη, Ελένη Μούτσα, Έντρη Ντιλγέρη, Κυριακή Ζαγοριανίτη, Αντριάννα Ιωσηφίδη.
Τραγούδια της παράστασης ερμηνεύει η Βιργινία Παυλοπούλου και ο Πάνος Σκουρολιάκος.
Φωτογράφηση: Βούλα Ανδρώνη. Επεξεργασία video: Χρήστος Κούλης
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗΣ
Γεννήθηκε στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης στις 8 Σεπτεμβρίου του 1801 και πέθανε στο νησί Αντιγόνη της Προποντίδας στις 6 Οκτωβρίου του 1882.
Η καταγωγή του ήταν από την Κρήτη ή τη Θεσσαλία, το γένος Τριανταφύλλου. Είκοσι χρονών το Μάη του 1821 ήλθε στην Ελλάδα, τάχθηκε στον άταχτο στρατό πολεμώντας τους Τούρκους στο Μοριά, τη Ρούμελη και την Κρήτη. Το 1833 βρίσκεται στο Ναύπλιο και το 1836 στη Λαμία ως αξιωματικός της Οριοφυλακής. Το 1837 παντρεύεται στη Λαμία τη Ρουσώ Χατζίσκου, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Εκλέγεται δύο φορές βουλευτής Φθιώτιδας (1851 και 1853). Μνημειώδεις είναι οι αγορεύσεις του στη βουλή και πύρηνοι οι λόγοι του.
Με το εξαιρετικής σημασίας άρθρο του με τίτλο ''Ο εργάτης εν τη κοινωνία'' - το 1864 - χαρακτηρίζεται πρόδρομος της σοσιαλιστικής σκέψης στην Ελλάδα.
Ο Χουρμούζης είναι μια σημαντική μονάδα της λογοτεχνίας μας των πρώτων χρόνων της ανεξάρτητης νέας Ελλάδας. Ένας οικοδόμος του πολιτισμού μας. Αντιστάθηκε στον αυταρχισμό των Βαυαρών και του Όθωνα. Αγωνίστηκε εναντίον της διαφθοράς στη δημόσια ζωή της χώρας. Χλεύασε τη δουλική υποταγή της άρχουσας τάξης των Ελλήνων, στους ξένους. Όταν του αφαίρεσαν τα άρματα και το καριοφίλι, χρησιμοποίησε όπως κι ο Μακρυγιάννης την πένα.
Γράφει θέατρο ξεκινώντας από εθνικές και κοινωνικές αναγκαιότητες που ταυτόχρονα είναι και προσωπικά του βιώματα. Πιστεύει ότι γράφοντας θα βοηθήσει τον τόπο του, το λαό του να δει και να ξεριζώσει την ξένη εξάρτηση κι εκμετάλευση και ταυτόχρονα την κοινωνική διαφθορά.
Ο Χουρμούζης, που οι κωμωδίες του όσο ζούσε δεν παίχτηκαν ποτέ, γιατί ενοχλούσαν τη Βαυαροκρατία και την υποταχθείσα ξενόδουλη αστική τάξη, κατατάσσεται στους θεμελιωτές του νεοελληνικού θεάτρου, του θεάτρου της Επανάστασης του Εικοσιένα.
Ο λόγος του Χουρμούζη βγαίνει από το σκοτάδι, περνά πάνω από τα χρόνια κι έρχεται να μας δυναμώσει στον αγώνα ενάντια σε κάθε λογής εξάρτηση, γιατί τούτος εδώ ο τόπος δεν έπαψε ποτέ να πολεμάει ενάντια στους ξένους και τους ντόπιους υποτελείς.
Ο Μιλτιάδης Χουρμούζης διώχτηκε, δέχτηκε δολοφονικές επιθέσεις και για να γλιτώσει από τα δεινά της ελεύθερης πατρίδας του, κατέφυγε στη γενέτειρά του την τουρκοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη.
Έργα του ο Λεπρέντης, ο Τυχοδιώχτης, ο Υπάλληλος, ο Χαρτοπαίκτης, εφημεριδογράφος, προκρούστης, Διάλογοι επτά, Κρητικά, Περί πολυτελείας, Οψίπλουτος, ο Πλούτος του Αριστοφάνη (διασκευή), Μαλακώφ, η νήσος Αντιγόνη, το Δικαστήριον του Περού, Παροδική μικρογραφία μυθιστορημάτων, ο Φαναριώτης.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗΣ
Γεννήθηκε στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης στις 8 Σεπτεμβρίου του 1801 και πέθανε στο νησί Αντιγόνη της Προποντίδας στις 6 Οκτωβρίου του 1882.
Η καταγωγή του ήταν από την Κρήτη ή τη Θεσσαλία, το γένος Τριανταφύλλου. Είκοσι χρονών το Μάη του 1821 ήλθε στην Ελλάδα, τάχθηκε στον άταχτο στρατό πολεμώντας τους Τούρκους στο Μοριά, τη Ρούμελη και την Κρήτη. Το 1833 βρίσκεται στο Ναύπλιο και το 1836 στη Λαμία ως αξιωματικός της Οριοφυλακής. Το 1837 παντρεύεται στη Λαμία τη Ρουσώ Χατζίσκου, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Εκλέγεται δύο φορές βουλευτής Φθιώτιδας (1851 και 1853). Μνημειώδεις είναι οι αγορεύσεις του στη βουλή και πύρηνοι οι λόγοι του.
Με το εξαιρετικής σημασίας άρθρο του με τίτλο ''Ο εργάτης εν τη κοινωνία'' - το 1864 - χαρακτηρίζεται πρόδρομος της σοσιαλιστικής σκέψης στην Ελλάδα.
Ο Χουρμούζης είναι μια σημαντική μονάδα της λογοτεχνίας μας των πρώτων χρόνων της ανεξάρτητης νέας Ελλάδας. Ένας οικοδόμος του πολιτισμού μας. Αντιστάθηκε στον αυταρχισμό των Βαυαρών και του Όθωνα. Αγωνίστηκε εναντίον της διαφθοράς στη δημόσια ζωή της χώρας. Χλεύασε τη δουλική υποταγή της άρχουσας τάξης των Ελλήνων, στους ξένους. Όταν του αφαίρεσαν τα άρματα και το καριοφίλι, χρησιμοποίησε όπως κι ο Μακρυγιάννης την πένα.
Γράφει θέατρο ξεκινώντας από εθνικές και κοινωνικές αναγκαιότητες που ταυτόχρονα είναι και προσωπικά του βιώματα. Πιστεύει ότι γράφοντας θα βοηθήσει τον τόπο του, το λαό του να δει και να ξεριζώσει την ξένη εξάρτηση κι εκμετάλευση και ταυτόχρονα την κοινωνική διαφθορά.
Ο Χουρμούζης, που οι κωμωδίες του όσο ζούσε δεν παίχτηκαν ποτέ, γιατί ενοχλούσαν τη Βαυαροκρατία και την υποταχθείσα ξενόδουλη αστική τάξη, κατατάσσεται στους θεμελιωτές του νεοελληνικού θεάτρου, του θεάτρου της Επανάστασης του Εικοσιένα.
Ο λόγος του Χουρμούζη βγαίνει από το σκοτάδι, περνά πάνω από τα χρόνια κι έρχεται να μας δυναμώσει στον αγώνα ενάντια σε κάθε λογής εξάρτηση, γιατί τούτος εδώ ο τόπος δεν έπαψε ποτέ να πολεμάει ενάντια στους ξένους και τους ντόπιους υποτελείς.
Ο Μιλτιάδης Χουρμούζης διώχτηκε, δέχτηκε δολοφονικές επιθέσεις και για να γλιτώσει από τα δεινά της ελεύθερης πατρίδας του, κατέφυγε στη γενέτειρά του την τουρκοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη.
Έργα του ο Λεπρέντης, ο Τυχοδιώχτης, ο Υπάλληλος, ο Χαρτοπαίκτης, εφημεριδογράφος, προκρούστης, Διάλογοι επτά, Κρητικά, Περί πολυτελείας, Οψίπλουτος, ο Πλούτος του Αριστοφάνη (διασκευή), Μαλακώφ, η νήσος Αντιγόνη, το Δικαστήριον του Περού, Παροδική μικρογραφία μυθιστορημάτων, ο Φαναριώτης.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τί Εστί Λεπρέντης
Ο ΛΕΠΡΕΝΤΗΣ, λέξις
κωμική, ανεφάνη κατά πρώτον εις την
Χίον, και εξ αυτής μετέβη εις την
Κωνσταντινούπολιν και εις την Σμύρνην...
δεν ηξεύρω αν την έχουν και άλλα μέρη...
η λέξις λοιπόν αυτή, εδίδετο εις τους
ανοήτως επιχειρούντας ή πράττοντας τι.
Τους έλεγον δε... του Λεπρέντη ταις
δουλιαίς κάμει ή έκαμε.
Μ΄όλας τας ερεύνας μου
δεν ηδυνήθην να μάθω ποίαν εποχήν εφάνη
η λέξις αυτή εις την Χίον... όσους εκ των
Χίων ερώτησα δεν ήξευρον να με ειπούν
άλλο ειμή, ότι προ αμνημονεύτων χρόνων
υπήρχεν εις την πατρίδα των η παροιμιώδης
και κωμική αύτη λέξις. Ηθέλησα λοιπόν
να ονομάσω τον Ήρωα της Κωμωδίας μου
ΛΕΠΡΕΝΤΗΝ, δια την πολλήν οικειότητα
την οποίαν έχουν οι πράξεις του, με τους
παρά των Χίων και Κωνσταντινουπολιτών
απολαμβάνοντας το όνομα του ΛΕΠΡΕΝΤΗ.
Μιλτιάδης Χουρμούζης
---------------------------------------------------------------------------------------------------
14 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ
- Οι έρευνες στα φθιωτικά αρχεία του λαμιοδίψη Δημητρίου Θ. Νάτσιου μας χαρίζουν μια πεντακάθαρη πλέον εικόνα του πολίτη Μιλτιάδη Χουρμούζη, του Βουλευτή, του ανθρώπου του νόμου, του συνεχούς εξεγερμένου και αμετακίνητου στις θέσεις του.
- Ο Χουρμούζης σχεδόν έφηβος εγκατέλειψε τη μεγαλοαστική άνεση των Ελλήνων της Πόλης, ζώστηκε τη φέρμελη και τις μπαλάσκες, σήκωσε το καριοφίλι και ήρθε στη σκλαβωμένη πατρίδα να συντελέσει στην απελευθέρωσή της.
- Δεν αναπαύτηκε στις δάφνες της κερδισμένης επανάστασης. Μετείχε σε εκστρατευτικό σώμα για την απελευθέρωση της Κρήτης και ήταν ένας από τους λίγους που πολεμώντας και απωθώντας τους Τούρκους κέρδισαν λίγα μέτρα ελεύθερης επικράτειας πριν υπογραφεί στο Λονδίνο η συνθήκη που καθόριζε τα σύνορά μας.
- Δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τη λύση που δόθηκε στο Πολιτειακό μας πρόβλημα. Υπέρμαχος του πιο προχωρημένου συντάγματος της τότε Ευρώπης, του δημοκρατικού της Επιδαύρου, δεν μπόρεσε να δεχτεί ούτε τους Βαυαρούς ούτε τη Βασιλεία και μάλιστα την ξενόφερτη.
- Όταν ξεζώστηκε τ΄ άρματα, πήρε την πένα. Και είναι μαζί με μια χούφτα άλλων λόγιων της εποχής που υπερασπίστηκε την ελευθερία του λόγου, την ελευθεροτυπία και κυρίως την παράδοση και τις αξίες του ελληνισμού.
- Οι αγορεύσεις του στη Βουλή ως βουλευτή Φθιώτιδος, εκλεγόμενου κυρίως στη Λαμία είναι τολμηρές, καινοτόμες, αντιαυταρχικές και θεμελιώδεις για την υπεράσπιση των ελευθεριών, της παιδείας και της αδέκαστης Δικαιοσύνης.
- Μετέφρασε διασκευάζοντας τον “Πλούτο” του Αριστοφάνη για να σατιρίσει την δίψα για χρήμα και να περιγράψει τη διαπλοκή και τη διαφθορά, δύο κοινωνικά καρκινώματα που δυστυχώς παρουσιάστηκαν μόλις ιδρύθηκε το νέο ελληνικό κράτος.
- Τα θεατρικά έργα εκπλήσσουν, διότι από πουθενά δεν τεκμαίρεται ότι είχε οποιαδήποτε θεατρική παιδεία ή ενημέρωση. Κι όμως και ως θεματική και ως τεχνική παραπέμπουν στον Μολιέρο, τον Γκολντόνι και σχεδόν προηγούνται του Γκόγκολ.
- Στον “Λεπρέντη” σατιρίζει ανελέητα τους πλούσιους Έλληνες που καζάντισαν στις παροικίες και επιστρέφοντας στην ελεύθερη πλέον πατρίδα εκμαυλίζουν με τα λεφτά τους φτωχές οικογένεις, εξαγοράζουν ανήλικα κοριτσάκια ανακαλύπτοντας τα αγαθά του γάμου στα φαιδρά τους γεράματα. Γύρω από αυτό το εμπόριο ευδοκιμούν πάσης φύσεως παράσιτα (προαγωγοί, μεσίτες, προξενιτάδες, σαράφηδες).
- Στον “Υπάλληλο” ξεσκεπάζει την γραφειοκρατία, την εξαγορά, τον ωχαδελφισμό και το ρουσφέτι. Φαινόμενο που σχεδόν εμφανίστηκε πριν καν συγκροτηθεί το κράτος.
- Στον “Τυχοδιώκτη” αποκαλύπτει τους απατεώνες, τους καιροσκόπους, τους μεσάζοντες που άνθισαν στον κήπο των Βαυαρών. Αποκαλύπτει τους κηφήνες και τους τυχάρπαστους που τρυπώνουν και θρονιάζονται στα δημόσια αξιώματα, περιθωριοποιώντας τους ντόπιους και κυρίως τους αγωνιστές που θυσίασαν ακόμη και την σωματική τους ακεραιότητα για την πατρίδα.
- Στον “Χαρτοπαίχτη”, το ωριμότερο έργο του, αποδεικνύει πως ο τζόγος υπήρξε δυστυχώς μια κοινωνική πανώλη από τη γένεση του κράτους δημιουργώντας ανθρώπους αλλά και ανήθικες διαπλοκές.
- Στον “Μαλακώφ” σατιρίζει τον μαϊμουδισμό της Δύσης και συνάμα τον παράλληλο συντηρητισμό, αφού κάτω από τα καπέλα που φορούσαν οι κυρίες, αγορασμένα στα Παρισινά μοδιστράδικα, βρισκόταν ένα κεφάλι που πίστευε στα λιβάνια, τις κατάρες, τα ξόρκια, στις καφετζούδες και στον απήγανο.
- Ο Μιλτιάδης Χουρμούζης πάλεψε για τον εκσυγχρονισμό των πολιτών, διώχθηκε, δέχθηκε δολοφονικές επιθέσεις και για να γλιτώσει από τα δεινά της ελεύθερης πλέον πατρίδας του κατέφυγε στην τουρκοκρατούμενη πόλη.
Κώστας Γεωργουσόπουλος
“Ο Μιλτιάδης Χουρμούζης στην πόλη της Λαμίας”
Εκδ. ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ. ΡΟΥΜΕΛΗΣ 2004
“Ο Μιλτιάδης Χουρμούζης στην πόλη της Λαμίας”
Εκδ. ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ. ΡΟΥΜΕΛΗΣ 2004
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Τύπος έγραψε ...
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 20/09/2017
Εντυπωσιακή η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας και στον Ασπρόπυργο
Ένα ακόμη αξιοσημείωτο πέρασμα έκανε η Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας, με την θεατρική παράσταση που ανέβασε φέτος με τίτλο «Ο Γάμος του Λεπρέντη». Η απόδοση των ρόλων εξαιρετική, όπως και η σκηνοθεσία. Αρκετά προσεγμένη δουλειά από ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο και τον τόπο τους. Αυτή την φορά «ο Γάμος» πέρασε από τον ετήσιο θεσμό πολιτισμού ΘΡΙΑΣΙΑ του Δήμου Ασπροπύργου, στο Ανοικτό Θέατρο των Αγροκηπίων, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Σοφή η επιλογή των διοργανωτών.
Την παράσταση μεταξύ άλλων παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Ασπροπύργου Νίκος Μελετίου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αντώνης Καράμπούλας, Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Μελέτης Μπουραντάς, ο Εντεταλμένος Δ. Σύμβουλος Αντώνης Κοναξής, η Πρόεδρος Τοπικής ΝΔ Γεωργία Πηλιχού , τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής και εκπρόσωποι τοπικών φορέων και συλλόγων, αλλά και αρκετοί φίλοι του καλού θεάτρου.
Ο Α. Κοναξής επισημαίνει: « Συγχαρητήρια σε όλους για τις εκπληκτικές ερμηνείες και ιδιαιτέρως στην συντοπίτισσά μας κ. Τασία Μπρεμπου η οποία ήταν μια νέα εκπληκτική Μαντάμ Σουσού...»
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 29/09/2017
Την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, στα
πλαίσια του φεστιβάλ ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ 2017, η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ
παρουσίασε τη σατιρική κωμωδία του Μιλτιάδη Χουρμούζη «Ο Γάμος του
Λεπρέντη»' σε μια παράσταση υπόδειγμα θεάτρου. 800 και πλέον θεατές
χειροκρότησαν θερμά και με ενθουσιασμό τους συντελεστές.
Η
Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας για άλλη μια φορά απέδειξε έμπρακτα στο
κοινό την αξία και την ποιότητά της. Αποτελεί κατά τρόπο πασιφανή και
σαφή κεφάλαιο παραγωγής τοπικού πολιτισμού για τον τόπο μας.
Το κοινό αγαπάει τα έργα που ανεβάζει και τα απολαμβάνει. Περιμένει πλέον το επόμενο ραντεβού με νέο θεατρικό έργο το 2018.
Το κοινό αγαπάει τα έργα που ανεβάζει και τα απολαμβάνει. Περιμένει πλέον το επόμενο ραντεβού με νέο θεατρικό έργο το 2018.
Πράγματι έχει ουσία να περιμένει μια ακόμη αξιόλογη θεατρική παραγωγή
από κάθε άποψη: σκηνοθεσία, επιλογή έργου, ηθοποιούς και απόδοση ρόλων,
συντελεστές σε όλα τα επίπεδα που συντελούν στον μονόδρομο της
επιτυχίας.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ του
Γιάννη Στ. Γαβαλά
Ιούλιος 2017
Έπρεπε να περάσουν δύο χιλιετίες περίπου για να τολμήσουν οι Έλληνες να πούνε το όνομά τους, να πάρουν στα χέρια τους τη γραφίδα και να γράψουν, σε μια παρόμοια μ' εκείνην τη γλώσσα, αφηγήσεις - με πρώτα στη σειρά, θεατρικά κείμενα τα οποία ήλπιζαν να δούν ανεβασμένα στη σκηνή κάποιου θεάτρου - αν υπήρχαν θεατρικές σκηνές εκείνη την εποχή. Μιλάω φυσικά για τον Μιχάλη ή Μιλτιάδη Χουρμούζη που ανέστρεψε τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος και μας παρέδωσε σατυρικά, κυρίως, έργα στα χνάρια του Αριστοφάνη, των κωμωδιών της comedia del' arte και των συναφών λαικών, κυρίως, έργων σαν εκείνο που παρουσίασε το δεύτερο χρόνο λειτουργίας της (2008) η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας - Οι χωριάτες του Rouzzante). Το ίδιο θεατρικό σχήμα, με λίγες αλλαγές στο cast, μια και πέρασαν σχεδον δέκα χρόνια, έφτιαξε εφέτο έναν ''χειροποίητο'' Λεπρέντη που έσφιζε από κέφι και ζωντανή διάθεση των συντελεστών, μπροστά και πίσω από τη σκηνή.
Με όλες τις δυσκολίες - αφού ο καιρός δεν συνηγόρησε αφ' ενός και, αφ'εταίρου, το θεατρικό βήμα του σαπωνοποιείου στην παραλία της πόλης, διέκοψε τη λειτουργία του μέχρι να διευθετηθούν μερικές πολεοδομικής φύσης υποδείξεις, αναγκαίες για την ασφάλεια των θεατών, η παράσταση δόθηκε για δύο ημέρες μόνο στο μικρό θεατράκι στ'αλώνια, στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Το παρήγορο είναι πως το έργο θα παρουσιαστεί ''κανονικά'' στον χώρο που του αρμόζει, κατά τον Σεπτέμβριο, στα πλαίσια των Αισχυλείων. Εκεί θα απολαύσουν το έργο του Χουρμούζη, όσοι δεν στάθηκαν τυχεροί την πρώτη φορά.
Η ιστορία είναι απλή, συνηθισμένη και ανατέμνει τα περίεργα και ευκολοκατάκριτα γεγονότα που συνέβαιναν τότε αλλά και σε κάθε εποχή, γι'αυτό αν και είναι γραμμένη σε άπταιστα καθαρευουσιάνικα, αυτό δεν εμποδίζει να επικοινωνήσει ο μέσος σημερινός θεατής και να συμμετάσχει με όλη την καρδιά του.
Ένας πλούσιος εσχατόγερος, κακοσχημάτιστος και πολύ απέχων από το να είναι συμπαθής, έχει ερωτευτεί μιαν νεαρή όμορφη, καλής κοινωνικής θέσης και ήδη ερωτευμένη με ένα παληκάρι σε ταριαστή, προς αυτήν, ηλικία, όχι ιδιαίτερα πλούσιο μεν, αλλά με ευσταθή οικονομική θέση - εργαζόμενο, παρέχοντα επομένως την ελάχιστη ασφάλεια και γι'αυτό έχοντα την προτίμηση του μέλλοντα, ευκατάστατου πεθερού του, ο οποίος τυρρανισμένος από την αμετροεπή και υψιβατούσα συμβία του, είναι προσανατολισμένος να δεχτεί τον γάμο που η κόρη του επιθυμεί . Όμως ο πλούσιος γέρος, με το όνομα Λεπρέντης, ορεγόμενος την κόρη δεν κάνει πίσω, εμπιστεύομενος δε δύο αγύρτες μεσολαβητές, ελπίζει πως, όπως αυτοί τον διαβεβαιώνουν, δεν είναι μακρυά ο καιρός που ο στόχος του θα επιτευχθεί και θα γίνει ο πολυπόθητος γάμος του με την φρόνιμη, ωραία και συμπαθή νεανίδα που, βέβαια, δεν ξέρει τίποτα από όλα αυτά και γιά τα συμφέροντα που κρύβει ένα παιχνίδι που την αφορά μεν αλλά με τίποτα, ακόμα κι αν ήξερε, δεν θα δεχόταν.
Αυτό το παιχνίδι κρατά σε εγρήγορση και ευθυμία, μέχρι τέλους της παράστασης τον θεατή, που βέβαια αντιλαμβάνεται πως θα καταλήξει. Όπως και γίνεται. Πράγματι ο παραπλανημένος γέρο Λεπρέντης, αφού έχει ξεπενταριστεί από τους επιτήδειους μεσολαβητές παρίσταται στον γάμο της ''καλής'' του όχι ως γαμπρός, αφού τον ρόλο αυτό απολαμβάνει ο νέος και ωραίος, αγαπημένος της νύφης και έτσι, γελασμένος και καταξοδεμένος ο άμυαλος Λεπρέντης, δέχεται την οικτρή του μοίρα, συνειδητοποιώντας την παράλογη τόλμη του.
Η παράσταση:
Διοχετεύοντας, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου την επαγγελματική του εμπειρία, στο σχήμα της θεατρικής σκηνής του δήμου Ελευσίνας συγκείμενο από ερασιτέχνες μεν, δοκιμασμένους δε, ηθοποιούς, εκμεταλεύομενος προσεγγιστικά την προσωπικότητα του καθενός, έστησε μια γεναιόδωρη, κεφάτη παράσταση που τόνιζε το σατυρικό πνεύμα του έργου. Καθώς το κείμενο βρίθει καθαρευουσιάνικων διαλόγων της εποχής που διαδραματίζεται, δεν μπορούμε να πούμε πως βοηθούσε στην ανεμπόδιστη εκφορά του από τους ηθοποιούς και την πλήρη κατανόηση εκ μέρους των θεατών, ήταν όμως η παντομίμα των σωμάτων και των εκφράσεων που έσωζε την κατάσταση, δίνοντας το ιδιαίτερο χρώμα εκεί που χρειαζόταν να τονιστούν οι καταστάσεις. Αυτό επετεύχθη με την επίμονη διδασκαλία της κινησιολογίας από τον σκηνοθέτη που ανάλαβε τον ρόλο του μεσολαβητή, επίσης η μουσική για να υπογραμμίσει τον ρυθμό καθώς και η τονική σύμπλευση όλων αυτών που απογείωνε το άδηλο προς χάρη της απόλαυσης.
Χρειάστηκε γι' αυτό η συνδρομή του μόνιμου μουσικού του σχήματος Δημ. Ανδρώνη, η υπέροχη φωνή της Βιργινίας Παυλοπούλου και η χορευτική καθοδήγηση της Μαρ. Σαμάτιαλη. Να υπομνήσουμε τέλος τα ονόματα των ηθοποιών στους κύριους ρόλους: Hλίας Νάκος - Λεπρέντης, Σταύρος Χανάς - Αδωναίδης, Γιάννης Μώρας - Στρούμπουλας, Σοφία Παναγιωτοπούλου - Περμανθούλα, Γιάννος Γαβαλάς - Φιλάρετος, Τασία Μπρέμπου – Φιλντισένια, Γιώργος Πεντέλας - Ασκληπιός ... και βέβαια να ξαναναφέρουμε τον σκηνοθέτη Δημήτρη Θεοδώρου που είχε και όλο τον συντονισμό.
Με όλες τις δυσκολίες - αφού ο καιρός δεν συνηγόρησε αφ' ενός και, αφ'εταίρου, το θεατρικό βήμα του σαπωνοποιείου στην παραλία της πόλης, διέκοψε τη λειτουργία του μέχρι να διευθετηθούν μερικές πολεοδομικής φύσης υποδείξεις, αναγκαίες για την ασφάλεια των θεατών, η παράσταση δόθηκε για δύο ημέρες μόνο στο μικρό θεατράκι στ'αλώνια, στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Το παρήγορο είναι πως το έργο θα παρουσιαστεί ''κανονικά'' στον χώρο που του αρμόζει, κατά τον Σεπτέμβριο, στα πλαίσια των Αισχυλείων. Εκεί θα απολαύσουν το έργο του Χουρμούζη, όσοι δεν στάθηκαν τυχεροί την πρώτη φορά.
Η ιστορία είναι απλή, συνηθισμένη και ανατέμνει τα περίεργα και ευκολοκατάκριτα γεγονότα που συνέβαιναν τότε αλλά και σε κάθε εποχή, γι'αυτό αν και είναι γραμμένη σε άπταιστα καθαρευουσιάνικα, αυτό δεν εμποδίζει να επικοινωνήσει ο μέσος σημερινός θεατής και να συμμετάσχει με όλη την καρδιά του.
Ένας πλούσιος εσχατόγερος, κακοσχημάτιστος και πολύ απέχων από το να είναι συμπαθής, έχει ερωτευτεί μιαν νεαρή όμορφη, καλής κοινωνικής θέσης και ήδη ερωτευμένη με ένα παληκάρι σε ταριαστή, προς αυτήν, ηλικία, όχι ιδιαίτερα πλούσιο μεν, αλλά με ευσταθή οικονομική θέση - εργαζόμενο, παρέχοντα επομένως την ελάχιστη ασφάλεια και γι'αυτό έχοντα την προτίμηση του μέλλοντα, ευκατάστατου πεθερού του, ο οποίος τυρρανισμένος από την αμετροεπή και υψιβατούσα συμβία του, είναι προσανατολισμένος να δεχτεί τον γάμο που η κόρη του επιθυμεί . Όμως ο πλούσιος γέρος, με το όνομα Λεπρέντης, ορεγόμενος την κόρη δεν κάνει πίσω, εμπιστεύομενος δε δύο αγύρτες μεσολαβητές, ελπίζει πως, όπως αυτοί τον διαβεβαιώνουν, δεν είναι μακρυά ο καιρός που ο στόχος του θα επιτευχθεί και θα γίνει ο πολυπόθητος γάμος του με την φρόνιμη, ωραία και συμπαθή νεανίδα που, βέβαια, δεν ξέρει τίποτα από όλα αυτά και γιά τα συμφέροντα που κρύβει ένα παιχνίδι που την αφορά μεν αλλά με τίποτα, ακόμα κι αν ήξερε, δεν θα δεχόταν.
Αυτό το παιχνίδι κρατά σε εγρήγορση και ευθυμία, μέχρι τέλους της παράστασης τον θεατή, που βέβαια αντιλαμβάνεται πως θα καταλήξει. Όπως και γίνεται. Πράγματι ο παραπλανημένος γέρο Λεπρέντης, αφού έχει ξεπενταριστεί από τους επιτήδειους μεσολαβητές παρίσταται στον γάμο της ''καλής'' του όχι ως γαμπρός, αφού τον ρόλο αυτό απολαμβάνει ο νέος και ωραίος, αγαπημένος της νύφης και έτσι, γελασμένος και καταξοδεμένος ο άμυαλος Λεπρέντης, δέχεται την οικτρή του μοίρα, συνειδητοποιώντας την παράλογη τόλμη του.
Η παράσταση:
Διοχετεύοντας, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου την επαγγελματική του εμπειρία, στο σχήμα της θεατρικής σκηνής του δήμου Ελευσίνας συγκείμενο από ερασιτέχνες μεν, δοκιμασμένους δε, ηθοποιούς, εκμεταλεύομενος προσεγγιστικά την προσωπικότητα του καθενός, έστησε μια γεναιόδωρη, κεφάτη παράσταση που τόνιζε το σατυρικό πνεύμα του έργου. Καθώς το κείμενο βρίθει καθαρευουσιάνικων διαλόγων της εποχής που διαδραματίζεται, δεν μπορούμε να πούμε πως βοηθούσε στην ανεμπόδιστη εκφορά του από τους ηθοποιούς και την πλήρη κατανόηση εκ μέρους των θεατών, ήταν όμως η παντομίμα των σωμάτων και των εκφράσεων που έσωζε την κατάσταση, δίνοντας το ιδιαίτερο χρώμα εκεί που χρειαζόταν να τονιστούν οι καταστάσεις. Αυτό επετεύχθη με την επίμονη διδασκαλία της κινησιολογίας από τον σκηνοθέτη που ανάλαβε τον ρόλο του μεσολαβητή, επίσης η μουσική για να υπογραμμίσει τον ρυθμό καθώς και η τονική σύμπλευση όλων αυτών που απογείωνε το άδηλο προς χάρη της απόλαυσης.
Χρειάστηκε γι' αυτό η συνδρομή του μόνιμου μουσικού του σχήματος Δημ. Ανδρώνη, η υπέροχη φωνή της Βιργινίας Παυλοπούλου και η χορευτική καθοδήγηση της Μαρ. Σαμάτιαλη. Να υπομνήσουμε τέλος τα ονόματα των ηθοποιών στους κύριους ρόλους: Hλίας Νάκος - Λεπρέντης, Σταύρος Χανάς - Αδωναίδης, Γιάννης Μώρας - Στρούμπουλας, Σοφία Παναγιωτοπούλου - Περμανθούλα, Γιάννος Γαβαλάς - Φιλάρετος, Τασία Μπρέμπου – Φιλντισένια, Γιώργος Πεντέλας - Ασκληπιός ... και βέβαια να ξαναναφέρουμε τον σκηνοθέτη Δημήτρη Θεοδώρου που είχε και όλο τον συντονισμό.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ του
Κωνσταντίνου Μαγγόπουλου
Σεπτέμβριος 2017
Ο Λεπρέντης έκλεισε
πανηγυρικά στις 24 Σεπτεμβρίου 2017, το
θεατρικό μέρος των φετινών "Αισχυλείων"
μπροστά σ ένα πολυπληθές κοινό που ίσως
να άγγιζε και τους χίλιους ανθρώπους!
Το θέατρο είπε ο Σαίξπηρ, έβαλε τον
καθρέφτη απέναντι στην κοινωνία και
την υποχρέωσε να δει τα χάλια και τα
μούτρα της. Αυτό έκανε και ο Μ. Χουρμούζης,
πρόδρομος και πατέρας του νεοελληνικού
θεάτρου, σ' αυτή την κωμωδία. Σατίρισε
τους Έλληνες του 19ου αιώνα που πλούτισαν
στις ελληνικές παροικίες και επιστρέφοντας
στην Ελλάδα, επέδειξαν με νοσηρό τρόπο
τον νεοπλουτισμό τους, εκμεταλλευόμενοι
φτωχές οικογένειες και ανήλικα
κοριτσάκια!
Γύρω απ αυτό το εμπόριο αναπτύχθηκαν κι άλλα παράσιτα (αγύρτες, κόλακες, κομπογιαννίτες...)
Γύρω απ αυτό το εμπόριο αναπτύχθηκαν κι άλλα παράσιτα (αγύρτες, κόλακες, κομπογιαννίτες...)
Ο σκηνοθέτης της
Θεατρικής Σκηνής Ελευσίνας, Δημήτρης
Θεοδώρου, πέτυχε με αξιοθαύμαστο τρόπο,
αξιοποιώντας στο έπακρο το ανθρώπινο
δυναμικό, να πλάσει χαρακτήρες ζωντανούς
και σε στιγμές που το κείμενο πλατείαζε,
κρατούσαν το κοινό σε συνεχή προσοχή
και αδιάκοπο ενθουσιασμό! Γελούσε με
την ψυχή του και εμψύχωνε τους ηθοποιούς
με το ζεστό του χειροκρότημα σε όλη τη
διάρκεια της παράστασης, η οποία παίχτηκε
με επιτυχία, κερδίζοντας απόλυτα κοινό
και κριτικούς, δυο φορές στην Ελευσίνα
τον Ιούνιο και πριν μια εβδομάδα περίπου
στα "Θριάσια"στον Ασπρόπυργο, όπου
ακόμα συζητιέται! Η παράσταση πέρα από
το άφθονο γέλιο, τις ανατροπές αλλά και
άφθονες ιλαροτραγικές καταστάσεις,
περιείχε πολλαπλά μηνύματα και
προβληματισμούς αλλά και δεύτερες
αναγνώσεις για τους μυημένους!
Μια σπουδαία παράσταση
με σχόλια από το κοινό"... τύφλα να
έχουν οι επαγγελματίες ...", - "αυτοί
είναι για το Θέατρο Τέχνης..."κ.λ.π.
Στους κεντρικούς ρόλους
ο Ηλίας Νάκος (Λεπρέντης) ήταν πειστικότατος,
έπλασε έναν σπουδαίο χαρακτήρα και
αξίζει την επιβραβευσή μας! Ο Δημήτρης
Θεοδώρου (Αδωναίδης), έξοχος στο ρόλο
του, έπαιζε με όλα τα μέλη του σώματός
του. Παμπόνηρος σαν αλεπού, ελισσόταν,
έγλυφε, μηχανοραφούσε! Η Αναστασία
Μπρέμπου (Φιλτισένια), δημιούργησε
έξοχες στιγμές. Οι διάλογοι με τον
Ασκληπιό, τον Φιλάρετο, ξεκαρδιστικοί!
Το τραγούδι της συγκινητικό! Ο Γιάννος
Γαβαλάς, στο ρόλο του Φιλάρετου, τα
κατάφερε θαυμάσια και απολαύσαμε τους
ξεκαρδιστικούς διαλόγους του με τη
Φιλτισένια! Ο Γιώργος Πεντέλας ξεχώρισε
σαν Ασκληπιός, καταπληκτική και η
ερμηνεία της Σοφίας Παναγιωτοπούλου
στο ρόλο της προξενήτρας Περμαθούλας!
Έξοχοι και όλοι οι
μικρότεροι ρόλοι παιγμένοι με μεράκι,
πρόσθεσαν αστέρια στη λάμψη της
παράστασης. Εξαίσια η μουσική του
χαρισματικού μουσικού Δημήτρη Ανδρώνη,
πολύ κοντα στην εποχή, τα τραγούδια και
οι μελωδίες του υπογράμμιζαν το κείμενο
χωρίς να το καλύπτουν!Αξιοπρόσεκτες οι
ερμηνειες τραγουδιών από την καταπληκτική
φωνή της Βιργινίας Παυλοπούλου, του
Πάνου Σκουρολιάκου, της Εύας Βάρσου και
της Σοφίας Πανάγου! Χαριτώμένα και
λαμπερά τα κουστούμια του Δημήτρη
Θεοδώρου και θαυμάσιος ο φωτισμός! Τα
χορευτικά της Μαριάννας Σαμάτιαλη
περίφημα, ενώ ο σκηνικός διάκοσμος της
Μαρίας Γλύκα, συμπλήρωνε αρμονικά τη
συνολική εικόνα!
Πολλά μπράβο και
συγχαρητήρια στη Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας
που έδώ και 11 χρόνια “λούζει” με
πολιτισμό το Θριάσιο και μας κάνει
καλύτερους σαν ανθρώπους!
Να σημειώσω ακόμα πως οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που παίζουν με τόσο μεράκι, είναι κάτοικοι της περιοχής, και έχει νομίζω κι αυτό την σημασία του, καθώς ανεβάζει το πολιτιστικό και αισθητικό υπόβαθρο της περιοχής και δημιουργεί άτομα, επαναστάτες, όπως τους ήθελε ο Χουρμούζης, που είναι έτοιμοι για ανατροπές, όταν οι καιροί το απαιτήσουν!
Να σημειώσω ακόμα πως οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που παίζουν με τόσο μεράκι, είναι κάτοικοι της περιοχής, και έχει νομίζω κι αυτό την σημασία του, καθώς ανεβάζει το πολιτιστικό και αισθητικό υπόβαθρο της περιοχής και δημιουργεί άτομα, επαναστάτες, όπως τους ήθελε ο Χουρμούζης, που είναι έτοιμοι για ανατροπές, όταν οι καιροί το απαιτήσουν!
Σας ευχαριστούμε θερμά
για τις εκλεκτές στιγμές και συγκινήσεις
που μας χαρίζετε, όλοι εσείς οι υπέροχοι
άνθρωποι της Θεατρικής Σκηνής Ελευσίνας!
Βίκυ Μανουσάκη (Φιλόλογος)
'' Ο Γάμος του Λεπρέντη'', του Μιλτιάδη Χουρμούζη.
Μια έξοχη παράσταση από την Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας, της οποίας είχα την τύχη και τη χαρά να παρακολουθήσω στον χώρο του Παλαιού Ελαιουργείου στα πλαίσια των Αισχυλείων στην ιστορική αυτή πόλη, στις 24 Σεπτεμβρίου.
Μια έξοχη παράσταση από την Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας, της οποίας είχα την τύχη και τη χαρά να παρακολουθήσω στον χώρο του Παλαιού Ελαιουργείου στα πλαίσια των Αισχυλείων στην ιστορική αυτή πόλη, στις 24 Σεπτεμβρίου.
Όλοι οι ''ερασιτέχνες'' ηθοποιοί, που κάθε άλλο παρά ερασιτεχνισμό
επέδειξαν, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και αν μη τι άλλο, απέδειξαν
το πόσο δεμένη ομάδα είναι και ας με διαψεύσουν οι λοιποί
παρευρισκόμενοι. Το έργο, ηθογραφία εποχής, αντανακλά και τη σημερινή
κοινωνία αφού στις μέρες μας συναντούμε τον ''Λεπρέντη', ως τον αφελή,
καλόκαρδο ανθρωπάκο που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης κάποιου πονηρού και
επιτήδειου ''Αδωναϊδη'' ή μιας υποτιθέμενα έμπιστης φίλης
''Περμαθούλας'', την αυτάρεσκη και φιλάρεσκη ''Φιλντισένια'' που δεν
αποδέχεται τη φθορά του χρόνου και αρνείται να δει κατάματα την αλήθεια,
τον λογικό και φιλαλήθη ''Φιλάρετο'' ...
Αλλά και οι μικρότεροι ρόλοι
και χαρακτήρες δεν απέχουν από το σήμερα. Η βασική, μεγάλη αλήθεια του
έργου συνοψίζεται σε μία λέξη: ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ. Γύρω από αυτή την έννοια
περιστρέφεται δυστυχώς ο σύγχρονος πολιτισμός μας.
Εύχομαι από καρδιάς
να συνεχιστεί η αξιέπαινη αυτή προσπάθεια όλων των συντελεστών και να
απολαμβάνουμε για πολύ καιρό ακόμα την δίψα και το μεράκι τους να
παράξουν Πολιτισμό.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Φωτογραφίες από την παράσταση
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας