Σελίδες

Ο Τύπος έγραψε ... (Κριτικές από τις παραστάσεις μας)

2007 - Το Πανηγύρι του Δημήτρη Κεχαϊδη

“ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ” 
Βασίλης Στεφάνου - ΘΡΙΑΣΙΟ – 4 Ιουνίου 2007

31η Μαΐου, 1η Ιουνίου και 2 Ιουνίου, ήταν οι ημέρες που επελέγησαν για να παρουσιαστεί η τέλεια επιμελημένη και καλό – προβαρισμένη θεατρική παράσταση «Το Πανηγύρι». Το παρουσίασε η θεατρική ομάδα του ΠΟΔΕ, στο θεατράκι του Πάρκου Αναψυχής Αλωνιών Γ. Κουβίδη, στον Παράδεισο Ελευσίνας, από τον 10μελή ερασιτεχνικό θίασο, που πραγματικά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους θιάσους που αποτελούνται από επαγγελματίες ηθοποιούς ...

Ο Πολιτισμός, με τα περίσσια της νεοελληνικής τέχνης στοιχεία, το βράδυ της Πέμπτης 31ης Μαΐου, είχε την τιμητική του στο μικρό Θεατράκι του Πάρκου Αναψυχής του Δήμου Ελευσίνας και ένας από τους πολλούς τυχερούς θεατές που μοιράστηκε τη χαρά των συντελεστών και των πρωταγωνιστών αυτής της μεγάλης επιτυχίας ήμουν και εγώ! Ο Πολιτισμός, αυτή η μεγάλη κληρονομιά, που μας άφησαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι, φαίνεται πως καλά κρατεί ακόμα στις ψυχές των πραγματικών εραστών της τέχνης, που κάνουν τα πάντα αφιλοκερδώς, γράφοντας, σχεδιάζοντας, δημιουργώντας και παρουσιάζοντας στο κοινό αριστουργήματα …

Σε όλους τους συντελεστές που αποτέλεσαν τη θεατρική ομάδα και για την υπέροχη προσφορά τους στο κοινό, θα ευχηθώ ολόψυχα συνεχείς επιτυχίες.

Η θεατρική αυτή παράσταση, πάντως αποτελεί θεμέλιο λίθο για την πόλη της Ελευσίνας και είναι ικανή, να δείξει ξανά τον χαμένο δρόμο, προς τον Πολιτισμό! ...
 

-------------------------------------------

2008 - Οι Χωριάτες του Ρουτζάντε


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008
ΚΑΤΑΜΕΣΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΑ ΑΛΩΝΙΑ

Το χειροκρότημα δεκάδων θεατών οι οποίοι βρέθηκαν στην πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Οι Χωριάτες» απόλαυσε ο θίασος της Θεατρικής Σκηνής του Πολιτιστικού Κέντρου Ελευσίνας, την Πέμπτη 29 Μαΐου το βράδυ στις 9:οομ.μ. στο Θέατρο Αλώνια στον Παράδεισο Ελευσίνας.

Σημειώνουμε ότι την παράσταση παρακολούθησαν πολλοί τοπικοί φορείς και το Σαββατοκύριακο 30 και 31 Μαΐου μεταξύ των οποίων ο Δήμαρχος Ελευσίνας κ. Γ. Αμπατζόγλου και ο Πρόεδρος του Π.Ο.Δ.Ε. κ. Γ. Καμπάνης, ο Αντιπρόεδρος κ. Δ. Ανδρώνης κ.α. ενώ σήμερα μάλιστα δίνεται ακόμη μία παράσταση.

«Οι Χωριάτες» είναι ένα έργο που έγραψε στις αρχές του 16ου αιώνα ο Άντζελο Μπεόλκο – που είχε το καλλιτεχνικό όνομα Ρουτζάντε – και διασκεύασε στα μέσα του 20ου αιώνα ο γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Αντρέ Ζιλ. Το έργο γράφτηκε σε μια εποχή που κυριαρχούσε στο θέατρο η Commedia Rusticall η αγροτική κωμωδία – πρόδρομος της Commedia dell Arte και καταγράφει τη ζωή των χωρικών στη Βόρεια Ιταλία, στο πέρασμα από το Μεσαίωνα στην Αναγέννηση.

-------------------------------------------

ΘΡΙΑΣΙΟ – 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008
Βασίλης Στεφάνου
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΣΙΝΑ


Ένας συνδετικός κρίκος που ετούτη τη φορά φανερώνει ότι είναι αδύνατο να διασπαστεί, διότι την αλυσίδα του αποτελούν, άξιοι συνεχιστές του Ελληνικού Πολιτισμού!!!
Στο κατάμεστο από θεατές ανοιχτό θεατράκι στ’ Αλώνια, στον Παράδεισο της Ελευσίνας, την Πέμπτη το βράδυ 29 Μαΐου του 2008 η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ του ΠΟΔΕ, πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία την πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Οι Χωριάτες».
12 ερασιτέχνες εξαίρετοι ηθοποιοί – που θα τους ζήλευαν και επαγγελματίες ακόμα – άνθρωποι δικοί μας , άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε καθημερινά μαζί τους, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, για να ικανοποιήσουν τους θεατές, να τους κάνουν να γελάσουν και παράλληλα να τους κάνουν να διαλογιστούν, παρουσιάζοντας με τις φανταστικές ερμηνείες τους, ένα έργο με κοινωνικό περιεχόμενο, ένα έργο το οποίο 5 αιώνες μετά από τη συγγραφή του φαίνεται σα να γράφτηκε μόλις χθες, ένα έργο το οποίο μοιάζει σα να μη το άγγιξε ποτέ ο χρόνος, καθώς η αναφορά του στον άνθρωπο, τη ζωή, τον έρωτα και την ειρήνη , ήταν και είναι πάντα το ζητούμενο του κάθε περαστικού «νοήμονος όντος» από τούτο τον πλανήτη. 

Με δάσκαλο τον επαγγελματία στο είδος του, σκηνοθέτη – ηθοποιό Δημήτρη Θεοδώρου παρουσίασαν με μεγάλη επιτυχία στο κοινό, το έργο που διασκεύασε στα μέσα του αιώνα ο Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Αντρέ Ζιλ από την τριλογία που έγραψε 5 αιώνες περίπου πριν το 1522 ο Ρουτζάντε. Δεν θα σπαταλήσω τον πολύτιμο χώρο της στήλης μου σε περιγραφές γύρω από την υπόθεση του έργου, υποχρέωση δική μου είναι να μεταφράσω τα χειροκροτήματα των θεατών που παρακολούθησαν την παράσταση σε λέξεις, όχι για να δωροδοκήσω το «τιμ» των συντελεστών αυτής της επιτυχίας, αλλά για να τους ευχαριστήσω εκ μέρους όλων, που τόσο απλά, αθόρυβα και δίχως την κατασπατάληση του Δημόσιου χρήματος, συνεχίζουν να διατηρούν τον Πολιτισμό μας, προσφέροντας πλουσιοπάροχα θέαμα στους νηστικούς ολιγαρκείς πολίτες αυτής της γης που λέγεται Ελλάδα!!! Εκατοντάδες τυχεροί θεατές είχαν την ευκαιρία για τέσσερις συνεχείς παραστάσεις 29, 30 και 31 Μαίου και 1η Ιουνίου να απολαύσουν εντελώς δωρεάν «Τους Χωριάτες». Όσοι δεν κατάφεραν να δουν την παράσταση αυτή, ελπίζω πως θα τους δοθούν ευκαιρίες μιας και η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ έχει ήδη κλεισμένες παραστάσεις σε γειτονικούς Δήμους και όχι μόνο!!! 

Το «τιμ» των συντελεστών, δεν αποτελείται μόνο από τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς, αλλά και από τον καταπληκτικό δάσκαλο της μουσικής και Αντιπρόεδρο του ΠΟΔΕ Δημήτρη Ανδρώνη που δίδαξε στους ηθοποιούς τα τραγούδια της παράστασης, τον άνθρωπο που έγραψε την καταπληκτική μουσική του έργου Κυριάκο Σφέτσα, την χορογράφο Μαρία Βαλαβάνη, τη μεταφράστρια Ελπίδα Μπραουδάκη και δεν πρέπει να παραλείψω να αναφέρω και τον Πρόεδρο του ΠΟΔΕ Αντιδήμαρχο Γαβριήλ Καμπάνη που με την αμέριστη συμπαράστασή του, αλλά και την εμπιστοσύνη του στους καλλιτέχνες, έφεραν το τμήμα αυτό του Πολιτιστικού Οργανισμού της Ελευσίνας, στο ψηλότερο βάθρο της Πόλης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά!!!

-------------------------------------------

ΘΡΙΑΣΙΟ- 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ
 

Τα γυαλιά έχει βάλει τελικά ο Πολιτιστικός Οργανισμός της Ελευσίνας, (ΠΟΔΕ) σε πολλούς Δήμους που θέλουν να θεωρούνται Δήμοι, με Πολιτιστικά δρώμενα.
Προς Θεού, όχι πως δεν προσπαθούν οι άνθρωποι, όμως αυτό που έχει καταφέρει η Ελευσίνα τα δύο τελευταία χρόνια με την Θεατρική της Σκηνή, θα το ζήλευε ακόμα και θίασος με επαγγελματίες ηθοποιούς. 

Η ομάδα των «ερασιτεχνών» ηθοποιών με δάσκαλο τον αξιόλογο σκηνοθέτη κ. Δημήτρη Θεοδώρου, τον δάσκαλο της μουσικής και Αντιπρόεδρο του ΠΟΔΕ κ. Δημήτρη Ανδρών και την αμέριστη συμπαράσταση του Προέδρου του ΠΟΔΕ κ. Γαβριήλ Καμπάνη, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και άφησε σίγουρα εποχή την φετινή περίοδο, απ’ όπου και αν πέρασε και όπου και αν περιόδευσε. Με το έργο «ΟΙ ΧΩΡΙΑΤΕΣ», την αναγεννησιακή κωμωδία που έγραψε τον 16ο αιώνα ο Ρουτζάντε, διασκεύασε στα μέσα του 20ου αιώνα ο Αντρέ Ζιλ και ανέβασε η «ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ» ξεκίνησαν οι επιτυχίες τον Μάιο από την Ελευσίνα, με 4 συνεχείς παραστάσεις στο θέατρο στ’ Αλώνια – πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής – όπου τις παρακολούθησαν περισσότεροι από 1000 θεατές!!!

-------------------------------------------

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008
Επί… ΣΚΟΠΩΝ του Γιάννη Γαβαλά


Η μακάρια αδιαφορία των Ελευσίνιων για τον πολιτισμό δεν μπορεί να χρεώνεται μόνο στους ίδιους. Αυτό φάνηκε και πέρυσι και φέτος από τη συμμετοχή και τον ενθουσιασμό των θεατών στις παραστάσεις της τοπικής θεατρικής σκηνής που αποτελεί θεσμό. Θεσμό όχι με την έννοια της επιβολής και της προβολής του αλλά θεσμό στη συνείδηση του απλού πολίτη που διαθέτει τρόπους να εκτιμά, να επικροτεί και να δείχνει την ικανοποίησή του. 

Η νεόκοπη λοιπόν θεατρική σκηνή της Ελευσίνας με την ενίσχυση και υποστήριξη του Δήμου, έκανε φέτος ένα θαυμαστό ακόμη βήμα, ανεβάζοντας για τέσσερις συνεχείς παραστάσεις στο μικρό θεατράκι του πάρκου κυκλοφοριακής αγωγής στα Αλώνια, το έργο του Ρουτζάντε «Χωριάτες» μια πολύ επιτυχημένη συρραφή που έκανε ο Γάλλος ηθοποιός Αντρέ Ζυλ γύρω στα 1950 από έργα του Ρουτζάντε (Άντζελο Μπεόλκο 1502-1592). 

Αν κρίνει κανείς από το έργο που παρουσιάστηκε από τη θεατρική σκηνή, στον Ρουτζάντε υπάρχουν πρόδρομα στοιχεία του Λόρκα, του Μπρεχτ αλλά ακόμη και του μοντέρνου θεάτρου. Οι διάλογοί του είναι εμπνευσμένοι, η δομή των σκηνών του στερεή και ευέλικτη, έτσι που να προσφέρεται σε σύγχρονες επεμβάσεις, αναγωγές και τροποποιήσεις, μεγάλα δώρα για έναν σκηνοθέτη που βρίσκει στα παλιά κείμενα αφορμές για να τονίσει το στίγμα της εποχής του, να προωθήσει την αμεσότητα και να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή. 

Τίποτα από αυτά δεν έλειψε από την παράσταση που ενορχήστρωσε με απίθανο ρυθμό, ενεργητικότητα και αποτελεσματικότητα ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου, άνθρωπος που του οφείλουμε μια ειλικρινή, σπινθηροβόλα και ευωχική παράσταση, προωθημένη ιδιοσυγκρασιακά που τόνιζε τους προβληματισμούς του συγγραφέα και τους ενέτεινε. 

Και μόνο να σκεφτεί κανείς πως ένα ερασιτεχνικό αδοκίμαστο σύνολο, με διαφορετικής δυναμικότητας και δυναμικής ηθοποιούς, λειτούργησε κατ’ ομοφωνία τέλεια, μπορεί να δικαιολογήσει την παραδοχή για την αξιοσύνη του σκηνοθέτη και γίνεται αφορμή για να προβάλει πίσω απ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ερωτηματικό για τις κρυμμένες δυνάμεις των ανώνυμων που κάνουν, μερικές φορές, όπως μ’ αυτή την παράσταση, κυριολεκτικά σκόνη παραστάσεις επαγγελματικών θιάσων που διαθέτουν πείρα, μέσα και χρήμα για να πετύχουν αυτό που κάνουν. Συγκρίνοντας την παράσταση με μερικές άλλες, αριστοφανικές κυρίως, που είδαμε στο φεστιβάλ Αθηνών, την Επίδαυρο και τα «Αισχύλεια» βεβαίως, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αυτή ήταν ιδιαίτερα χυμώδης και άμεση. Για τη μουσική, επίσης (Κυριάκος Σφέτσας), την αναπαραγωγή και διδασκαλία των τραγουδιών (Δημ. Ανδρώνης, που συνέβαλε στο εγχείρημα παντοιοτρόπως . Ένα μπράβο όμως ανήκει και στον πολιτιστικό οργανισμό του Δήμου που φαίνεται πως έχει ενστερνισθεί την ιδέα για την προώθηση του ερασιτεχνικού θεάτρου, πρότασή μας που, όταν διατυπώθηκε στα πλαίσια της Επιτροπής Αισχυλείων, έπεσε περίπου στο κενό. 

Για να δώσουμε και μερικές αποδείξεις για την αποδοχή που είχε η παράσταση των «Χωριατών», αναφέροντας πως ο θίασος έχει προσκληθεί να παρουσιάσει το έργο στη Νίκαια, το Χαίδάρι, την Κηφισιά, το φεστιβάλ Αναγεννησιακού θεάτρου στο Ρέθυμνο και βέβαια στα «Αισχύλεια» (19/9). Να πούμε έστω και προκαταβολικά, ότι η παράσταση αυτή θα αποτελέσει και πάλι την αιχμή του δόρατος στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί, έστω κι αν φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει αρκετές αξιόλογες μετακλήσεις.

-------------------------------------------

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΡΟΠΟΥΛΗΣ

ΘΕΛΕΙ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πώς να μη γράψεις για τη δουλειά των μεγάλων παιδιών της θεατρικής ομάδας του ΠΟΔΕ. Για την επαγγελματικά ερασιτεχνική δουλειά τους στο θεατρικό σανίδι και την εθελοντική προσφορά τους.
Μικρό διαμαντάκι στο «φο μπιζού» πολιτιστικό μας δαχτυλίδι, οι «Χωριάτες» τους, μας έλουσαν με πολιτιστικό φως, ένα πανέμορφο σούρουπο αρχές του καλοκαιριού στο μικρό θεατράκι των Αλωνιών. Χωρίς ίχνος κορεσμού, θέλω να τους απολαύσω ξανά στα πλαίσια των Αισχυλείων. Δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν ή να φοβηθούν απέναντι σε οποιαδήποτε καταξιωμένο και ακριβοπληρωμένο επαγγελματικό θίασο.
Με την προσφορά τους αυτή γκρεμίζουν τα επιχειρήματα υπέρ των αναπόφευκτα δαπανηρών επιλογών. Τους οφείλω και τους οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ.

-------------------------------------------

2009 - "Μαρία Πενταγιώτισσα" του Μποστ

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009
ΕΠΙ… ΣΚΟΠΩΝ του Γιάννη Γαβαλά
 

«Ελευσινιακή Δημιουργία» και «παραγωγή πολιτισμού» είναι φράσεις που επικοινωνιακά μπορεί να παίζουν το ρόλο τους αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Αν αξίζει αυτόν τον τίτλο κάποια παρουσία στις εκδηλώσεις είναι το θεατρικό ντόπιο σχήμα που μετά το «Πανηγύρι» του ΚεχαΊδη και τους «Χωριάτες» του Ρουτζάντε, τις δυο προηγούμενες χρονιές, παρουσίασε φέτος τη κωμωδία του Μποστ «Μαρία Πενταγιώτισσα» με επιτυχία. 

Ο Δημήτρης Θεοδώρου προσεκτικός και άξιος σκηνοθέτης έκανε πάλι την υπέρβασή του, μετατρέποντας τους ερασιτέχνες ηθοποιούς του σε συμπαγές και αποτελεσματικό σχήμα απαλύνοντας τις αντιφάσεις του έργου του Μποστ παρουσιάζοντάς το όχι σαν έργο με αντιμυθικές και αποδομητικές αξιώσεις αλλά σαν ένα ανάλαφρο επιθεωρησιακό θέαμα. 

Με την ευκαιρία να θυμηθούμε ότι ο Μέντης Μποσταντζόγλου προδικτατορικά δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ελευθερία» σκίτσα με σχόλια επί της πολιτικής επικαιρότητας που εκδόθηκαν όλα μαζί μεταπολιτευτικά από τις εκδόσεις «Κείμενα» σε δύο τόμους. Ήταν η εποχή που το να δηλώνεις αριστερός ήταν δύσκολο και όχι πρέπον. Τα θεατρικά του που ακολούθησαν και είχαν βάση τα σχέδια και κείμενα του αποδείχτηκαν ότι, ενώ στην εποχή τους λειτουργούσαν, μεταδίδοντας ντελιριακή ταύτιση, διαχρονικά απαιτούν προσθήκες και ξεκαθαρίσματα. Έτσι σήμερα τα συχνά – πυκνά ανεβάσματά τους έχουν να αντιμετωπίσουν φεμινιστικές, ακόμη και αντιρατσιστικές αντιρρήσεις. Αν δεν τονίσει ο σκηνοθέτης την επιθεωρησιακή αχρονική φύση τους κινδυνεύει να χαθεί το γέλιο και οι λεκτικές εξυπνάδες. 

Δύσκολο έργο που φάνηκε ότι ο σκηνοθέτης της παράστασης είχε κατά νου και προσπάθησε να εφεύρει τρόπους για να στηρίξει την επιλογή του έχοντας μοναδικό αντίπαλο τις προηγούμενες επιδόσεις του. Η κάπως διεξοδική αναφορά στο εγχείρημα έχει τη σημασία της γιατί η στήριξη της τοπικής θεατρικής προσπάθειας έχει μεγαλύτερη αξία σε σύγκριση με την αναφορά στις πληρωμένες μετακλήσεις θιάσων και μουσικών σχημάτων που έχουν κι αυτές τη θέση τους, αν γίνονται όπως πρέπει και όχι με την αχορταγίλα του ψαρωμένου νεοφώτιστου πολιτιστικού πράκτορα.

-------------------------------------------

2011 - "Οι Κουραμπιέδες" του Γιώργου Χασάπογλου


Επί ... ΣΚΟΠΩΝ
του Γιάννη Γαβαλά


Το έργο του Γιώργου Χασάπογλου “Κουραμπιέδες” ανέβασε εφέτος η Θεατρική Σκηνή του Δήμου Ελευσίνας, η οποία είναι θεσμός πλέον και κάθε καλοκαίρι δημιουργεί με τις παραστάσεις της όλο και μεγαλύτερες προσδοκίες. Το φετινό έργο καθρεφτίζει την εικόνα του νεοέλληνα όπως δημιουργήθηκε στις δεκαετίες '70 και '80, όταν ο απλός πολίτης άρχισε να αντιγράφει τα πρώτυπα της κατανάλωσης ξεπερνώντας το υλικό δυναμικό του, βοηθώντας έτσι να χτιστεί ένα μουτοπικό μέλλον με αποτέλεσμα τη σημερινή κατάσταση, που μέσα από την ψεύτικη ευμάρεια αναδύεται ένα διαλυμένο εγώ έτοιμο να συμβιβαστεί και να υποκύψει. Το έργο δίνει ρεαλιστικά αυτήν την φθορά διακόπτοντας την ρεαλιστική αλληλουχία με σκηνές σχολίου μπρεχτικού τύπου, θέλοντας να καταστήσει σαφές το πιστεύω του συγγραφέα για τον εκπεσμό της κατώτερης και μεσαίας τάξης κυρίως και την αναλγησία των μεγαλοαστών, που καραδοκούν να εκμεταλλευτούν τις καταλυτικές αδυναμίες του εργαζόμενου, που είναι έτοιμος να τις ικανοποιήσει ακόμα και προδίδοντας φιλικούς και συγγενικούς δεσμούς.

Ο συγγραφέας μ' ένα σατυρικό οίστρο που σπάζει κόκκαλα φτιάχνει ένα δίχτυ ζοφερής έντασης που παγώνει το χαμόγελο, θυμίζοντας στον θεατή μερικές από τις υποχρεώσεις στις οποίες οφείλει να μείνει πιστός για να έχει απαιτήσεις συμμόρφωσης από τους άλλους. Ο τίτλος του έργου δεν παραπέμπει μόνο στη βιοτεχνία που οι πρωταγωνιστές του έργου – Αντώνης και δάσκαλος συμφώνησαν να ιδρύσουν συνεταιρικά, σχέδιο που προδοτικά ο Αντώνης αθέτησε συμμαχώντας με το αφεντικό του αντί μιας παροχής – δόλωμα. Συμβολικά “Κουραμπιέδες” είναι εκείνοι που σαν τον Αντώνη χτίζουν το μέλλον τους καταπατώντας δεσμούς και πιστεύω, επενδύοντας σε μια προσωπική αμοιβή που έχει το βάρος των ιδεών που εγκαταλείπουν για χάρη της. Συμβολικό επίσης είναι το επάγγελμα του δασκάλου που παραπέμπει στις καθαρά πνευματικές ποιότητες, στις οποίες μένει πιστός το ένα από τα δύο κεντρικά θεατρικά πρόσωπα.

Η παράσταση τελικά ήταν πιστή στο νόημα του έργου. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου έδωσε μια εικόνα της κοινωνίας της εποχής που διαδραματίζεται το έργο ακροβατώντας μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας χωρίς να φτηναίνει το περιεχόμενο του έργου προς χάριν της εύκολης παρακολούθησης από τους θεατές. Με κάποιες πρωτοπόρες εφαρμογές ζήτησε μια παρακολούθηση ενεργή δίνοντας όμως κλειδιά ικανά να κινητοποιήσουν τις κρυμμένες δυνάμεις όλων μας καθώς το έργο παραπέμπει συνειρμικά και στις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Ένα μπράβο αξίζουν όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης και ιδιαίτερα το ζευγάρι των πρωταγωνιστών. Επίσης το ζευγάρι του επιχειρηματία και του τροβαδούρου που σαν ιντερμέδιο βοήθησαν στην κατανόηση του έργου, επισημαίνοντας το χάσμα του ιδιώτη επιχειρηματία και του χαμηλόμισθου.

-------------------------------------------

2012 - "Το Μεγάλο μας Τσίρκο" του Ι. Καμπανέλλη

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Σεπτέμβριος 2012
Θριαμβευτικό φινάλε!

Κοσμοσυρροή παρατηρήθηκε την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012 στο θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας, στα πλαίσια του φεστιβάλ Αισχυλείων 2012, όπου η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας παρουσίασε το εμβληματικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Το Μεγάλο μας Τσίρκο”. Ένα ρωμαίικο πανόραμα που πάνω του ακουμπά η ιστορία της Ελλάδας, οι καημοί και τα όνειρα της φυλής μας.

Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του μεγάλου Νίκου Ξυλούρη, ερμηνευτή των τραγουδιών της πρώτης ιστορικής παράστασης που παίχτηκε πριν 39 χρόνια από το θίασο Τζένης Καρέζη – Κώστα Καζάκου.

Παρούσα στην παράσταση και η χήρα – σύζυγος του Νίκου Ξυλούρη, κα Ουρανία Ξυλούρη.

Κατάμεστο το θέατρο των 2000 θέσεων, στο τέλος της παράστασης οι θεατές, όρθιοι χειροκροτούσαν τους συντελεστές.


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Νοέμβριος 2012

Είναι γνωστό σε όλους ότι η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας έχει αποτελέσει όχι μια φορά αλλά κατ’ επανάληψη, αντικείμενο θετικού σχολιασμού στα πολιτιστικά κοινωνικά δρώμενα της Ελευσίνας. Η πορεία της Θεατρικής αποτελεί ένα άριστο δείγμα, του τι μπορεί να προσφέρουν οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται, αγαπούν και μπορούν να παράγουν τέχνη ποιότητας.
Οι θεατρικές παραστάσεις μέχρι σήμερα κρίνονται εξαιρετικές και αυτό είναι κάτι που δεν εκτιμούμε μόνο εμείς, αλλά και το θεατρικό κοινό τόσο σε τοπικό όσο και σε υπερτοπικό επίπεδο.
Η σημαντική αυτή προσπάθεια αποτελεί πολιτιστικό απόκτημα για την πόλη της Ελευσίνας, και η πορεία πρέπει να συνεχιστεί ανοδικά όπως γίνεται μέχρι τώρα. Επίσης θα πρέπει να ανανεώνεται με νέες συμμετοχές δημοτών που λατρεύουν το θέατρο και έχουν έμφυτο ταλέντο που μπορούν να δώσουν άριστους καρπούς στην θεατρική τέχνη.

-------------------------------------------

2013 - "Μήδεια" του Μποστ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
3 Ιουλίου 2013


ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ “ΜΗΔΕΙΑΣ”.

Οι παραστάσεις της “Μήδειας” του Μποστ που παρουσίασε το τετραήμερο 27-30 Ιουνίου η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας και δόθηκαν στο θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου, γέμισαν το θέατρο και τις τέσσερις ημέρες.
Το θερμό χειροκρότημα των θεατών ήταν ενδεικτικό της αποδοχής του έργου.
Η φετινή σημαντική προσπάθεια των ανθρώπων της Θεατρικής Σκηνής δείχνει πως κάθε χρόνο η παρουσία τους γίνεται συνεχώς καλύτερη.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν για το σπουδαίο αυτό αποτέλεσμα.
Να σημειωθεί ότι η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας συμπληρώνει επτά χρόνια θεατρικής δράσης με έργα του ελληνικού αλλά και ξένου ρεπερτορίου, με παραστάσεις στην Ελευσίνα, σε πολλούς Δήμους της Αττικής, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, την Κρήτη, με χιλιάδες θεατές.

Η ΕΛΕΥΣΙΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 

Πάνος Σκουρολιάκος
Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
π. Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης

Είδα τη ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ από τη “Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας”. Ωραία παράσταση! Οι (ερασιτέχνες) ηθοποιοί, με κέφι, νεύρο και έμπνευση, ήταν καταπληκτικοί. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου έκανε άριστη δουλειά!
Το κυριότερο: κατανόησε τον Μποστ και τον ερμήνευσε άψογα! Η ωραία μουσική είναι του Δημήτρη Ανδρώνη. Πολλά συγχαρητήρια σε όλες και όλους!!! 

-------------------------------------------

2014 - "Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ" του Γιάροσλαβ Χάσεκ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, 23 Σεπτ. 2014
Η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας ανέβασε την παράστασή της στην «έδρα» της.

Μια ακόμη σημαντική θεατρική δουλειά με τίτλο «Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ» στην κορύφωση των Αισχυλείων, έδειξε ότι η τοπική Σκηνή έχει μέλλον μπροστά της
Η Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας παρουσίασε την αρκετά ενδιαφέρουσα θεατρική δουλειά της για φέτος στην «έδρα» της μέσα από τον κορυφαίο ετήσιο πολιτιστικό θεσμό των Αισχυλείων του Δήμου Ελευσίνας. 

Εκεί στο ανοικτό θέατρο των Αισχυλείων στο παλιό Ελαιουργείο, η Θεατρική Σκηνή, έδειξε στο κοινό αλλά και προς πάσα κατεύθυνση, ότι στον τόπο παράγεται πολύ καλό έργο πολιτιστικού επιπέδου. Ότι γίνεται μια σημαντική προσπάθεια με στόχο την αναβάθμιση της πολιτιστικής αντίληψης και πολιτισμικού επιπέδου. Ότι στις τοπικές κοινωνίες μπορεί να γίνουν σημαντικά άλματα πολιτιστικής δράσης από το ενδιαφέρον των ίδιων των δημοτών για συμμετοχή σε αυτές, αλλά και στα κοινά. Ο «Καλός Στρατιώτης Σβέικ» ήταν εκεί για να κερδίσει και πάλι το κοινό και τα χειροκροτήματά του, για άλλη μια φορά! 

Η Θεατρική Σκηνή έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια πολύ καλές παραστάσεις, δείχνοντας ότι όχι μόνο έχει παρόν, αλλά και μεγάλο μέλλον, αν συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς. Είναι σημαντικό ακόμη οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικοί θεσμοί να στηρίζουν τους ερασιτέχνες καλλιτέχνες και να τους αναδεικνύουν μέσα από κορυφαίους θεσμούς πολιτιστικής εμβέλειας, όπως αυτός των Αισχυλείων.   

-------------------------------------------

2016 - "Ιππής" του Αριστοφάνη

Ιππής του Αριστοφάνη από τη Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας.
ΚΡΙΤΙΚΗ του Γιάννη Γαβαλά

Νυν υπέρ πάντων το θεατρικό παρόν. Είναι ευτύχημα που η θεατρική σκηνή Ελευσίνας ανεβάζοντας εφέτος [2016] το σατυρικό έργο του Αριστοφάνη ''Ιππής'' δεν διασκεύασε το κείμενο με τρόπο τέτοιο που να αντιστοιχίσει εκβιαστικά τις καταστάσεις και - κυρίως, τα πρόσωπά με όσα ταιριάζουν σε σημερινά πανομοιότυπα γεγονότα. [λες και δεν πέρασε ο χρόνος από τότε]. Και λέω ευτύχημα επειδή το ίδιο το έργο βρίθει αντιστοιχιών, βοηθώντας τους σημερινούς θεατές να κάνουν τις δικές τους προσομοιώσεις αβίαστα, να θαυμάσουν στο αρχαίο κείμενο μια διαχρονική και αέναη δύναμη που προβάλει προφητικά αυτά που συμβαίνουν εκείνη την αρχαία στιγμή με εκείνα που απ' την ίδια ανάγκη και για τον ίδιο λόγο θα επαναληφθούν στο μέλλον. Άραγε ο εικοσάχρονος περίπου τότε Αριστοφάνης μάντευε πρώιμα πως δεν θα υπάρξει ''σωτηρία'' ; θα απαλλαχτεί άραγε ποτέ ο κοινωνικός μηχανισμός από το ψέμα, τη φαυλότητα, το λαϊκισμό και την αδιαντροπιά των εκάστοτε πολιτικών που στοχεύοντας στην υφαρπαγή της ψήφου του λαού τάζουν αυτά που έλεγαν και λέμε ''λαγοί και πετραχήλια'', ενώ ξέρουν εκ' των προτέρων πως τα υπεσχημένα δύσκολα - ή μάλλον καθόλου θα πραγματοποιηθούν. Αυτά που βλέπουμε και στις μέρες μας, που βέβαια η υλοποίηση οποιονδήποτε ταξιμάτων είναι εξ' αρχής καταδικασμένη. Τότε μπαίνει μπρος ένας μηχανισμός αιτιολόγησης του γιατί, παρ' ό,τι οι κατέχοντες την εξουσία ''θέλουν'' αδυνατούν να παράσχουν. Είναι λοιπόν το μήνυμα του έργου τόσο ξεκάθαρο που δεν θα χρειαζόταν υπογραμμίσεις και ομοιοχρονισμούς.

Ο Δημήτρης Θεοδώρου, συντονιστής και ταξινομητής των μεταφράσεων που χρησιμοποιήθηκαν στην παράσταση και ταυτόχρονα σκηνοθέτης και εμψυχωτής της, κράτησε μόνο τις απαραίτητες παρεμβάσεις και άφησε τους στίχους να ταυτιστούν με τις συγκυριακές ομοιότητες αβίαστα από μόνοι τους. Και σ' αυτό θα επιμείνουμε, αξιολογώντας την ευγενική προσφορά του θιάσου που έβγαλε στην επιφάνεια τον μόχθο και την όλη περιπέτεια του ανεβάσματος χωρίς ιδιαίτερη υποστηρικτική βοήθεια από την επί των πολιτιστικών τοπική αρχή που προΐσταται και ασφαλώς αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, μολονότι είναι βέβαιο πως αυτή η παράσταση - εκδήλωση είναι η μόνη ανάμεσα στις άλλες του καλοκαιρινού προγράμματος που στηρίζεται σε αυτόχθονες δυνάμεις ενώ οι άλλες είναι δάνεια - καλοπληρωμένα όπως αυτονόητα πηγάζει, από άλλες κεντρικές εκδηλώσεις είτε της Επιδαύρου είτε του Ηρωδείου κοκ.

Eίναι εδώ μια καλή ευκαιρία να μιλήσω για όλα τα τοπικά πολιτιστικά και θα χωρούσαν πολλά τόσο γι' αυτό το πολύπαθο ''φεστιβάλ'' όσο και τις προσπάθειες - καλοευώδοτες, για την ανάληψη από την πόλη μας της Ευρωπαϊκής πρωτοκαθεδρίας στον πολιτισμό, αλλά δεν θα το κάνω. Ελπίζω σε μια άλλη πιο κατάλληλη ευκαιρία. Πρέπει όμως να πω ευτυχώς, για μία επιτυχία που ήδη εισαγωγικά παρουσίασα.

Πράγματι η παράσταση των Ιππέων κλείνει επάξια την συνεχή δεκαετή παρουσία της θεατρικής σκηνής στα πλαίσια των Αισχυλείων. Τα δέκα αυτά χρόνια παρουσιάστηκαν συστηματικά δημιουργικές αναζητήσεις σε διάφορης προέλευσης και ποικιλότητας θεατρικά κείμενα εγχώριου και ξένου ρεπερτορίου. Είδαμε και Κεχαϊδη και Ρουτζάντε και Μποστ, καθώς και επιλεγμένα ορόσημα της θεατρικής μας ιστορίας [''Το μεγάλο μας τσίρκο'']. Είχε πιστεύω αυτός ο θεατρικός Μαραθώνιος και παιδευτικό χαρακτήρα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η θέρμη με την οποία αγκάλιασε το Ελευσινιακό κοινό - και όχι μόνο. Ακόμα θυμούνται και συζητούν τις αξιομνημόνευτες εμπειρίες παρακολούθησης των παραστάσεων της θεατρικής σκηνής - της δικής τους σκηνής.

Ιδιαίετρα εύσημα ταιριάζουν για την προσφορά όλων αυτών των χρόνων και για την φετινή σφιχτοδεμένη και λαγαρή σκηνοθεσία αλλά και για την πρωτοβουλία του ανεβάσματος του έργου του Αριστοφάνη, στον σκηνοθέτη και ψυχή του θιάσου Δημήτρη Θεοδώρου. Περιμένουμε και άλλα απ' αυτόν τα επόμενα χρόνια - και άλλες τόλμες. Ακόμη στον μόνιμο συνεργάτη του θιάσου, μουσικό Δημήτρη Ανδρώνη.
Επίσης τον ευέλικτο και ευπροσάρμοστο θίασο που ανταποκρίθηκε με πληρότητα και επαγγελματική ακρίβεια στους ρόλους. Τον απίθανο Γιάννο Γαβαλά και τον Γιώργο Πεντέλα [α και β δούλοι], τον διασκεδαστικό Σταύρο Χανά [αλλαντοπώλης], τον Ηλία Νάκο [παφλαγόνας], την Τασία Μπρέμου [εξουσία]και τους άλλους συντελεστές.

Γιάννης Γαβαλάς - συγγραφέας και ποιητής.

-------------------------------------------

Κωνσταντίνος Μαγγόπουλος

Την συγκλονιστική παράσταση "Ιππής" του Αριστοφάνη παρακολουθήσαμε την Κυριακή 18/9/2016 στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας στα πλαίσια των Αισχυλείων. Η κωμωδία αυτή, πέρα από το άφθονο γέλιο, χωρίς ακραίες βωμολοχίες, στηλίτευσε και χλεύασε, με εμφαντικό τρόπο, την δημαγωγία των πολιτικών και την φαυλότητα της εξουσίας, το λαικισμό, την ρουσφετολογία αλλά και την παιδική αφέλεια του λαού. Διαχρονικά επίκαιρη η κωμωδία, αφού τα ίδια πάθη ακόμα και σήμερα ταλανίζουν τον λαό μας. 

Η παράσταση καλοδουλεμένη, με τη φαντασία και το μόχθο του έμπειρου, καταξιωμένου και ευρηματικού σκηνοθέτη, Δημήτρη Θεοδώρου, που δέκα χρόνια τώρα μας χαρίζει με την Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας μαγικές παραστάσεις. Όσον αφορά τους ηθοποιούς, το μεράκι και η αγάπη γι αυτό που έκαναν περίσσευε και απέδωσαν άριστα, όλοι ανεξαιρέτως, αν και ερασιτέχνες! Η μουσική του Δημήτρη Ανδρώνη έξοχη επίσης, όπως και ο φωτισμός! 

Μια παράσταση παρακαταθήκη για το θέατρο, εξοχως αριστουργηματική και πολλαπλά διδακτική, καταχειροκροτήθηκε βεβαίως από το πολυπληθές κοινό, που πραγματικά είχε μείνει άφωνο!
Συγχαρητήρια και πολλά ευχαριστώ στους συντελεστές.
Σας αγαπάμεεεε!!!

-------------------------------------------

Άρτεμις Σταματάτου

Χθες, παρακολουθήσαμε την πρεμιέρα του θεατρικού έργου του Αριστοφάνη ΄΄Ιππής' σε σκηνοθεσία Δημ. Θεοδώρου από τη Θεατρική Σκηνή του Δήμου Ελευσίνας. Μια καταπληκτική παρασταση όπου το έργο αποδώθηκε με τον καλύτερο τρόπο, ντυμένο με πολύ καλή μουσική και μεστές ερμηνείες απο τους ηθοποιούς. Χαρήκαμε και διασκεδάσαμε πολύ …

-------------------------------------------

Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Σύλλογος Δρυάδες

Στο φιλόξενο χώρο της Ελευσίνας, στο επιβλητικό κτήριο του παλαιού Ελαιουργείου, βρεθήκαμε την Πέμπτη 23 Ιουνίου, για να παρακολουθήσουμε από την Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας, τους Ιππής του Αριστοφάνη. 

Μας είπαν ότι είναι μια ερασιτεχνική ομάδα. Κάθε άλλο όμως! Η υπέροχη σκηνοθεσία του ευρηματικού σκηνοθέτη Δημήτρη Θεοδώρου και οι μοναδικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, μας παρέπεμψαν σε επαγγελματικό θέατρο.
Φυσικά η δικιά μας αγαπημένη φίλη, Τασία Μπρέμπου, σε έναν ξεκαρδιστικό ρόλο με υπέροχη απόδοση!

Όπως λέει ο Bertolt Brecht,
Το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Μπορεί όμως να αλλάξει τους θεατές.
Κι αυτοί μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο!
Συγχαρητήρια!

-------------------------------------------

Εφημερίδα "ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ" - 12/07/2016
ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

Οι παραστάσεις άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις και οι πρωταγωνιστές του έργου απέσπασαν τα ευμενή σχόλια των θεατών.
Είναι άξιοι θαυμασμού και πολλών συγχαρητηρίων όσοι συμμετείχαν σε αυτή την υπέροχη και κατά γενική ομολογία καταπληκτική παράσταση

-------------------------------------------

Μάριος Σπηλιόπουλος
Εικαστικός - τ. Πρύτανης
Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

''Είδα ένα λαικό θέατρο. Όπως πρέπει να παρουσιάζεται ο Αριστοφάνης. Με απορρόφησε η παράστασή σας.
Θερμά συγχαρητήρια''

-------------------------------------------

Γρηγόρης Κοροπούλης
ΙΠΠΕΙΣ
ΨΗΛΑ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ.

Ήρθαμε νωρίς απόψε…
Σε μέρη γνωστά κι αγαπημένα. Με εικόνες και φωνές που μας συνοδεύουν. Άλλοτε μας συμβουλεύουν και μας κανακεύουν ταξιδεύοντάς μας γλυκά, κι άλλοτε μας στοιχειώνουν ενοχικά…
Βηματίσαμε αργά, νωχελικά, μαυλιστικά, στο δυτικό κομμάτι της παραλίας. Αυτής της πληγωμένης παραλίας που ως γηγενείς και ενεργοί πολίτες απαιτούμε για μας και τα παιδιά μας κληρονομικά και ιστορικά.
Αναπνεύσαμε το νοθευμένο, μυρωμένο θαλασσινό αεράκι που ξυπνά μνήμες κι επιμένει να νικά τη σάπια μυρωδιά από ναυάγια εγκλωβισμένα, σαπιοκάραβα και κουφάρια με βαριά πετρέλαια και λιπαντικά.
Προορισμός και πάλι το παλιό ελαιουργείο. Ψηλά από την εξέδρα, με είσοδο δωρεάν, γιατί η τοπική δημιουργία, η φλόγα και το συναίσθημα προσφέρονται απλόχερα με αγάπη και δεν αποτιμώνται κερδοσκοπικά.
Ψηλά στην εξέδρα, σε μια σύντομη σχεδόν στιγμιαία απομόνωση, σαν σε όστρακο κλεισμένη και προστατευμένη από τα εγκόσμια και τα γύρω δρώμενα.

Παλαιό ελαιουργείο, Τρίτη 24 Ιούνη 2016. Πρόσωπα νέα, πρόσωπα φρέσκα, ευγενικά και αισιόδοξα, σοβαρά και ήρεμα. Ήχοι ανάμικτοι, συζητήσεις χαμηλόφωνες, ξαφνιασμένα συναπαντήματα μ επιφωνήματα χαράς. Ένας κόσμος αλλιώτικος, ήρεμος, απαγκιστρωμένος από τη σκληράδα της καθημερινότητας, με μια γαλήνια εγκαρτέρηση, και αισιοδοξία.
Απλώνεται το βλέμμα και ο νους ταξιδεύει νοερά… στις πετρόχτιστες λιθοδομές, τις πεζούλες, τα ικριώματα, τα σιωπηλά βιομηχανικά κτήρια μέσα από τα σκοτινά ανοίγματα των παλιών κουφωμάτων. Τις «ρυτίδες» των τοίχων στη φθορά του χρόνου, της καμινάδες που ικετεύουν τη μνήμη να μην εκπέσει στη λησμονιά. Είπα σιωπηλά;…..

Ταγκές μυρωδιές, εγκεφαλικά φωλιασμένες στη μνήμη, τρυπούν τα ρουθούνια. Πυρήνας, ποτάσα, μηχανόλαδα, πυρηνέλαια ένας αποπνιχτικός αρωματικός αχταρμάς. Φωνές, μηχανές, εντολές, παραγγελιές, βρισιές και σφυρίγματα, σ ένα ατέλειωτο δημιουργικό σαματά.
Ντόπιοι θεατές και θεατρόφιλοι γεμίζουν τις εξέδρες κι ανάμεσα τους, σεμνοί εικαστικοί καλλιτέχνες, που με το έργο τους τίμησαν και κόσμησαν το χώρο, αφανείς συμμέτοχοι και μύστες, ανάμεσα στο ανώνυμο πλήθος, παρακολουθούν αθόρυβα και σεμνά. Επιβεβαιώνουν ότι το πέρασμα τους από την Ελευσίνα δεν ήταν μόνο για να πάρουν. Επιστρέφουν σεμνοί προσκυνητές και συμμέτοχοι, στα σύγχρονα μυστήρια της υποψήφιας πολιτιστικής πρωτεύουσας.

Έχει πανσέληνο κι απόψε. Ένα ολόγιομο φεγγάρι συντροφεύει τις σκέψεις. Ο δυνατός ήχος του γκονγκ μας αποσπά… η παράσταση αρχίζει… παλαιό ελαιουργείο. Η παλιά αρένα της δουλειάς, με το άνοιγμα του καλοκαιριού, ζωντανεύει γι άλλη μια χρονιά. Χώρος πολιτισμού και μυσταγωγίας. Κι εμείς, σώμα και αίμα αυτής της πόλης και αυτής της γενιάς, σεμνοί προσκυνητές και προγονολάτρες «ανάβουμε ένα κερί» στις μνήμες μας, κοινωνάμε και γευόμαστε τους καρπούς της τοπικής δημιουργίας και της ελπίδας.

Ιππείς του Αριστοφάνη. 10 χρόνια δημοτικός θίασος Ελευσίνας. Σκηνοθεσία, Δημήτρης Θεοδώρου, μουσική Δημήτρης Ανδρώνης. Ένας θίασος, μια ομάδα που έχει προσφέρει και προσφέρει πολλά. Μπόλιασαν με το θεατρικό μεράκι τα παιδιά της Ελευσίνας. Μας ταξίδεψαν, μας μόρφωσαν, μας προβλημάτισαν μας διασκέδασαν επίκαιρα και διαχρονικά.

Το θέατρο ανθίζει πολύπλευρα στην Ελευσίνα. Παράπλευρα, δυναμικά και υποστηρικτικά, στην μεγάλη υπερπροσπάθεια πολιτιστικής και πνευματικής επαναφοράς της πόλης μας με τη δική της πανάρχαια πολιτιστική και πνευματική ταυτότητα, με σεβασμό στη νεώτερη ιστορία της, και κάθε νεώτερη γενιά.
Σπονδή στην τοπική δημιουργία, που στηρίζει ο δήμος, και οφείλουμε να στηρίζουμε ως πολίτες, ποικιλότροπα και δυναμικά.

-------------------------------------------

Κώστας Καββαδίας

Πιστεύω πως οι φίλοι που μένουν κοντά στο Θριάσιο πεδίο δεν πρέπει για κανένα λόγο να χάσουν αυτή την υπέροχη παράσταση.

-------------------------------------------

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 21/06/2016

Ένα ακόμη σημαντικό βήμα πολιτισμού για την Ελευσίνα, αυτή την φορά από την Θεατρική Σκηνή της πόλης, που ανεβάζει φέτος του «ΙΠΠΗΣ» του Αριστοφάνη.
Η πρεμιέρα θα γίνει την Πέμπτη 23 Ιουνίου 21.15 το βράδυ στο ανοικτό Θέατρο Αισχυλείων, στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Πρόκειται για τον καρπό μια αξιόλογης θεατρικής δουλειάς, που με σεβασμό και μεγάλη αγάπη ανεβάζει η έμπειρη και επιτυχημένη Θεατρική Σκηνή.
Το έργο αποτελεί μια καθαρή και βαρύτιμη τοπική πολιτιστική παραγωγή της πόλεως, καθώς δεν είναι μια ξενόφερτη παραγωγή, που αξίζει να επικροτήσουμε και να τιμήσουμε άπαντες.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 8/7/16

Η παράσταση που ανέβασε η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας στο Θέατρο των Αισχύλειων και φέτος ήταν εκπληκτική από κάθε άποψη. Η ποιότητα είναι πάντα χαρακτηριστικό της.


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 05/10/2016
Μια ακόμη σημαντική παράσταση Ελευσινιακού Πολιτισμού στα Αισχύλεια

Η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας φέτος μετά από 10 χρόνια θεατρικής διαδρομής, με επιτυχημένα βήματα, υπηρετώντας το θέατρο και τον πολιτισμό, έκανε ακόμη ένα δυναμικό πέρασμα, αυτή την φορά από το ανοικτό Θέατρο του Φεστιβάλ Αισχύλεια, δίνοντας ακόμη ένα δυναμικό παρόν έκφρασης.
Μια καθαρά παραγωγή σύγχρονου Ελευσινιακού πολιτισμού, που περιγράφεται με τις καλύτερες περγαμηνές από κριτικούς και κοινό και σ’ αυτή την παράσταση. Πλήθος κόσμου ήταν στο Παλαιό Ελαιουργείο μεταξύ των οποίων και ο Δήμαρχος Γιώργος Τσουκαλάς, τιμώντας την Θεατρική Σκηνή και το ποιοτικό της έργο.

-------------------------------------------

2017 - "Ο Γάμος του Λεπρέντη" του Μιλτιάδη Χουρμούζη

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 20/09/2017
Εντυπωσιακή η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας και στον Ασπρόπυργο

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο πέρασμα έκανε η Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας, με την θεατρική παράσταση που ανέβασε φέτος με τίτλο «Ο Γάμος του Λεπρέντη». Η απόδοση των ρόλων εξαιρετική, όπως και η σκηνοθεσία. Αρκετά προσεγμένη δουλειά από ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο και τον τόπο τους. Αυτή την φορά «ο Γάμος» πέρασε από τον ετήσιο θεσμό πολιτισμού ΘΡΙΑΣΙΑ του Δήμου Ασπροπύργου, στο Ανοικτό Θέατρο των Αγροκηπίων, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Σοφή η επιλογή των διοργανωτών.
Την παράσταση μεταξύ άλλων παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Ασπροπύργου Νίκος Μελετίου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αντώνης Καράμπούλας, Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Μελέτης Μπουραντάς, ο Εντεταλμένος Δ. Σύμβουλος Αντώνης Κοναξής, η Πρόεδρος Τοπικής ΝΔ Γεωργία Πηλιχού , τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής και εκπρόσωποι τοπικών φορέων και συλλόγων, αλλά και αρκετοί φίλοι του καλού θεάτρου.
Ο Α. Κοναξής επισημαίνει: «Συγχαρητήρια σε όλους για τις εκπληκτικές ερμηνείες και ιδιαιτέρως στην συντοπίτισσά μας κ. Τασία Μπρεμπου η οποία ήταν μια νέα εκπληκτική Μαντάμ Σουσού...»


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 29/09/2017 

Την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, στα πλαίσια του φεστιβάλ ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ 2017, η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ παρουσίασε τη σατιρική κωμωδία του Μιλτιάδη Χουρμούζη «Ο Γάμος του Λεπρέντη»' σε μια παράσταση υπόδειγμα θεάτρου. 800 και πλέον θεατές χειροκρότησαν θερμά και με ενθουσιασμό τους συντελεστές. 

Η Θεατρική Σκηνή της Ελευσίνας για άλλη μια φορά απέδειξε έμπρακτα στο κοινό την αξία και την ποιότητά της. Αποτελεί κατά τρόπο πασιφανή και σαφή κεφάλαιο παραγωγής τοπικού πολιτισμού για τον τόπο μας. Το κοινό αγαπάει τα έργα που ανεβάζει και τα απολαμβάνει. Περιμένει πλέον το επόμενο ραντεβού με νέο θεατρικό έργο το 2018. Πράγματι έχει ουσία να περιμένει μια ακόμη αξιόλογη θεατρική παραγωγή από κάθε άποψη: σκηνοθεσία, επιλογή έργου, ηθοποιούς και απόδοση ρόλων, συντελεστές σε όλα τα επίπεδα που συντελούν στον μονόδρομο της επιτυχίας.


ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ του Γιάννη Στ. Γαβαλά
Ιούλιος 2017 

Έπρεπε να περάσουν δύο χιλιετίες περίπου για να τολμήσουν οι Έλληνες να πούνε το όνομά τους, να πάρουν στα χέρια τους τη γραφίδα και να γράψουν, σε μια παρόμοια μ' εκείνην τη γλώσσα, αφηγήσεις - με πρώτα στη σειρά, θεατρικά κείμενα τα οποία ήλπιζαν να δούν ανεβασμένα στη σκηνή κάποιου θεάτρου - αν υπήρχαν θεατρικές σκηνές εκείνη την εποχή. Μιλάω φυσικά για τον Μιχάλη ή Μιλτιάδη Χουρμούζη που ανέστρεψε τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος και μας παρέδωσε σατυρικά, κυρίως, έργα στα χνάρια του Αριστοφάνη, των κωμωδιών της comedia del' arte και των συναφών λαικών, κυρίως, έργων σαν εκείνο που παρουσίασε το δεύτερο χρόνο λειτουργίας της (2008) η Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας - Οι χωριάτες του Rouzzante). Το ίδιο θεατρικό σχήμα, με λίγες αλλαγές στο cast, μια και πέρασαν σχεδον δέκα χρόνια, έφτιαξε εφέτο έναν ''χειροποίητο'' Λεπρέντη που έσφιζε από κέφι και ζωντανή διάθεση των συντελεστών, μπροστά και πίσω από τη σκηνή. 

Με όλες τις δυσκολίες - αφού ο καιρός δεν συνηγόρησε αφ' ενός και, αφ'εταίρου, το θεατρικό βήμα του σαπωνοποιείου στην παραλία της πόλης, διέκοψε τη λειτουργία του μέχρι να διευθετηθούν μερικές πολεοδομικής φύσης υποδείξεις, αναγκαίες για την ασφάλεια των θεατών, η παράσταση δόθηκε για δύο ημέρες μόνο στο μικρό θεατράκι στ'αλώνια, στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Το παρήγορο είναι πως το έργο θα παρουσιαστεί ''κανονικά'' στον χώρο που του αρμόζει, κατά τον Σεπτέμβριο, στα πλαίσια των Αισχυλείων. Εκεί θα απολαύσουν το έργο του Χουρμούζη, όσοι δεν στάθηκαν τυχεροί την πρώτη φορά. 

Η ιστορία είναι απλή, συνηθισμένη και ανατέμνει τα περίεργα και ευκολοκατάκριτα γεγονότα που συνέβαιναν τότε αλλά και σε κάθε εποχή, γι'αυτό αν και είναι γραμμένη σε άπταιστα καθαρευουσιάνικα, αυτό δεν εμποδίζει να επικοινωνήσει ο μέσος σημερινός θεατής και να συμμετάσχει με όλη την καρδιά του. 

Ένας πλούσιος εσχατόγερος, κακοσχημάτιστος και πολύ απέχων από το να είναι συμπαθής, έχει ερωτευτεί μιαν νεαρή όμορφη, καλής κοινωνικής θέσης και ήδη ερωτευμένη με ένα παληκάρι σε ταριαστή, προς αυτήν, ηλικία, όχι ιδιαίτερα πλούσιο μεν, αλλά με ευσταθή οικονομική θέση - εργαζόμενο, παρέχοντα επομένως την ελάχιστη ασφάλεια και γι'αυτό έχοντα την προτίμηση του μέλλοντα, ευκατάστατου πεθερού του, ο οποίος τυρρανισμένος από την αμετροεπή και υψιβατούσα συμβία του, είναι προσανατολισμένος να δεχτεί τον γάμο που η κόρη του επιθυμεί . Όμως ο πλούσιος γέρος, με το όνομα Λεπρέντης, ορεγόμενος την κόρη δεν κάνει πίσω, εμπιστεύομενος δε δύο αγύρτες μεσολαβητές, ελπίζει πως, όπως αυτοί τον διαβεβαιώνουν, δεν είναι μακρυά ο καιρός που ο στόχος του θα επιτευχθεί και θα γίνει ο πολυπόθητος γάμος του με την φρόνιμη, ωραία και συμπαθή νεανίδα που, βέβαια, δεν ξέρει τίποτα από όλα αυτά και γιά τα συμφέροντα που κρύβει ένα παιχνίδι που την αφορά μεν αλλά με τίποτα, ακόμα κι αν ήξερε, δεν θα δεχόταν. 

Αυτό το παιχνίδι κρατά σε εγρήγορση και ευθυμία, μέχρι τέλους της παράστασης τον θεατή, που βέβαια αντιλαμβάνεται πως θα καταλήξει. Όπως και γίνεται. Πράγματι ο παραπλανημένος γέρο Λεπρέντης, αφού έχει ξεπενταριστεί από τους επιτήδειους μεσολαβητές παρίσταται στον γάμο της ''καλής'' του όχι ως γαμπρός, αφού τον ρόλο αυτό απολαμβάνει ο νέος και ωραίος, αγαπημένος της νύφης και έτσι, γελασμένος και καταξοδεμένος ο άμυαλος Λεπρέντης, δέχεται την οικτρή του μοίρα, συνειδητοποιώντας την παράλογη τόλμη του.

Η παράσταση: 

Διοχετεύοντας, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Θεοδώρου την επαγγελματική του εμπειρία, στο σχήμα της θεατρικής σκηνής του δήμου Ελευσίνας συγκείμενο από ερασιτέχνες μεν, δοκιμασμένους δε, ηθοποιούς, εκμεταλεύομενος προσεγγιστικά την προσωπικότητα του καθενός, έστησε μια γεναιόδωρη, κεφάτη παράσταση που τόνιζε το σατυρικό πνεύμα του έργου. Καθώς το κείμενο βρίθει καθαρευουσιάνικων διαλόγων της εποχής που διαδραματίζεται, δεν μπορούμε να πούμε πως βοηθούσε στην ανεμπόδιστη εκφορά του από τους ηθοποιούς και την πλήρη κατανόηση εκ μέρους των θεατών, ήταν όμως η παντομίμα των σωμάτων και των εκφράσεων που έσωζε την κατάσταση, δίνοντας το ιδιαίτερο χρώμα εκεί που χρειαζόταν να τονιστούν οι καταστάσεις. Αυτό επετεύχθη με την επίμονη διδασκαλία της κινησιολογίας από τον σκηνοθέτη που ανάλαβε τον ρόλο του μεσολαβητή, επίσης η μουσική για να υπογραμμίσει τον ρυθμό καθώς και η τονική σύμπλευση όλων αυτών που απογείωνε το άδηλο προς χάρη της απόλαυσης.
Χρειάστηκε γι' αυτό η συνδρομή του μόνιμου μουσικού του σχήματος Δημ. Ανδρώνη, η υπέροχη φωνή της Βιργινίας Παυλοπούλου και η χορευτική καθοδήγηση της Μαρ. Σαμάτιαλη. Να υπομνήσουμε τέλος τα ονόματα των ηθοποιών στους κύριους ρόλους: Hλίας Νάκος - Λεπρέντης, Σταύρος Χανάς - Αδωναίδης, Γιάννης Μώρας - Στρούμπουλας, Σοφία Παναγιωτοπούλου - Περμανθούλα, Γιάννος Γαβαλάς - Φιλάρετος, Τασία Μπρέμπου – Φιλντισένια, Γιώργος Πεντέλας - Ασκληπιός ... και βέβαια να ξαναναφέρουμε τον σκηνοθέτη Δημήτρη Θεοδώρου που είχε και όλο τον συντονισμό. 


ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ του Κωνσταντίνου Μαγγόπουλου
Σεπτέμβριος 2017 

Ο Λεπρέντης έκλεισε πανηγυρικά στις 24 Σεπτεμβρίου 2017, το θεατρικό μέρος των φετινών "Αισχυλείων" μπροστά σ ένα πολυπληθές κοινό που ίσως να άγγιζε και τους χίλιους ανθρώπους! Το θέατρο είπε ο Σαίξπηρ, έβαλε τον καθρέφτη απέναντι στην κοινωνία και την υποχρέωσε να δει τα χάλια και τα μούτρα της. Αυτό έκανε και ο Μ. Χουρμούζης, πρόδρομος και πατέρας του νεοελληνικού θεάτρου, σ' αυτή την κωμωδία. Σατίρισε τους Έλληνες του 19ου αιώνα που πλούτισαν στις ελληνικές παροικίες και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, επέδειξαν με νοσηρό τρόπο τον νεοπλουτισμό τους, εκμεταλλευόμενοι φτωχές οικογένειες και ανήλικα κοριτσάκια! Γύρω απ αυτό το εμπόριο αναπτύχθηκαν κι άλλα παράσιτα (αγύρτες, κόλακες, κομπογιαννίτες...) 

Ο σκηνοθέτης της Θεατρικής Σκηνής Ελευσίνας, Δημήτρης Θεοδώρου, πέτυχε με αξιοθαύμαστο τρόπο, αξιοποιώντας στο έπακρο το ανθρώπινο δυναμικό, να πλάσει χαρακτήρες ζωντανούς και σε στιγμές που το κείμενο πλατείαζε, κρατούσαν το κοινό σε συνεχή προσοχή και αδιάκοπο ενθουσιασμό! Γελούσε με την ψυχή του και εμψύχωνε τους ηθοποιούς με το ζεστό του χειροκρότημα σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, η οποία παίχτηκε με επιτυχία, κερδίζοντας απόλυτα κοινό και κριτικούς, δυο φορές στην Ελευσίνα τον Ιούνιο και πριν μια εβδομάδα περίπου στα "Θριάσια"στον Ασπρόπυργο, όπου ακόμα συζητιέται! Η παράσταση πέρα από το άφθονο γέλιο, τις ανατροπές αλλά και άφθονες ιλαροτραγικές καταστάσεις, περιείχε πολλαπλά μηνύματα και προβληματισμούς αλλά και δεύτερες αναγνώσεις για τους μυημένους!
Μια σπουδαία παράσταση με σχόλια από το κοινό"... τύφλα να έχουν οι επαγγελματίες ...", - "αυτοί είναι για το Θέατρο Τέχνης..."κ.λ.π.  

Στους κεντρικούς ρόλους ο Ηλίας Νάκος (Λεπρέντης) ήταν πειστικότατος, έπλασε έναν σπουδαίο χαρακτήρα και αξίζει την επιβραβευσή μας! Ο Δημήτρης Θεοδώρου (Αδωναίδης), έξοχος στο ρόλο του, έπαιζε με όλα τα μέλη του σώματός του. Παμπόνηρος σαν αλεπού, ελισσόταν, έγλυφε, μηχανοραφούσε! Η Αναστασία Μπρέμπου (Φιλτισένια), δημιούργησε έξοχες στιγμές. Οι διάλογοι με τον Ασκληπιό, τον Φιλάρετο, ξεκαρδιστικοί! Το τραγούδι της συγκινητικό! Ο Γιάννος Γαβαλάς, στο ρόλο του Φιλάρετου, τα κατάφερε θαυμάσια και απολαύσαμε τους ξεκαρδιστικούς διαλόγους του με τη Φιλτισένια! Ο Γιώργος Πεντέλας ξεχώρισε σαν Ασκληπιός, καταπληκτική και η ερμηνεία της Σοφίας Παναγιωτοπούλου στο ρόλο της προξενήτρας Περμαθούλας! 

Έξοχοι και όλοι οι μικρότεροι ρόλοι παιγμένοι με μεράκι, πρόσθεσαν αστέρια στη λάμψη της παράστασης. Εξαίσια η μουσική του χαρισματικού μουσικού Δημήτρη Ανδρώνη, πολύ κοντα στην εποχή, τα τραγούδια και οι μελωδίες του υπογράμμιζαν το κείμενο χωρίς να το καλύπτουν!Αξιοπρόσεκτες οι ερμηνειες τραγουδιών από την καταπληκτική φωνή της Βιργινίας Παυλοπούλου, του Πάνου Σκουρολιάκου, της Εύας Βάρσου και της Σοφίας Πανάγου! Χαριτώμένα και λαμπερά τα κουστούμια του Δημήτρη Θεοδώρου και θαυμάσιος ο φωτισμός! Τα χορευτικά της Μαριάννας Σαμάτιαλη περίφημα, ενώ ο σκηνικός διάκοσμος της Μαρίας Γλύκα, συμπλήρωνε αρμονικά τη συνολική εικόνα! 

Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια στη Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας που έδώ και 11 χρόνια “λούζει” με πολιτισμό το Θριάσιο και μας κάνει καλύτερους σαν ανθρώπους!
Να σημειώσω ακόμα πως οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που παίζουν με τόσο μεράκι, είναι κάτοικοι της περιοχής, και έχει νομίζω κι αυτό την σημασία του, καθώς ανεβάζει το πολιτιστικό και αισθητικό υπόβαθρο της περιοχής και δημιουργεί άτομα, επαναστάτες, όπως τους ήθελε ο Χουρμούζης, που είναι έτοιμοι για ανατροπές, όταν οι καιροί το απαιτήσουν!
Σας ευχαριστούμε θερμά για τις εκλεκτές στιγμές και συγκινήσεις που μας χαρίζετε, όλοι εσείς οι υπέροχοι άνθρωποι της Θεατρικής Σκηνής Ελευσίνας!


Βίκυ Μανουσάκη (Φιλόλογος)
'' Ο Γάμος του Λεπρέντη'', του Μιλτιάδη Χουρμούζη.
 

Μια έξοχη παράσταση από την Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας, της οποίας είχα την τύχη και τη χαρά να παρακολουθήσω στον χώρο του Παλαιού Ελαιουργείου στα πλαίσια των Αισχυλείων στην ιστορική αυτή πόλη, στις 24 Σεπτεμβρίου. 

Όλοι οι ''ερασιτέχνες'' ηθοποιοί, που κάθε άλλο παρά ερασιτεχνισμό επέδειξαν, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και αν μη τι άλλο, απέδειξαν το πόσο δεμένη ομάδα είναι και ας με διαψεύσουν οι λοιποί παρευρισκόμενοι. Το έργο, ηθογραφία εποχής, αντανακλά και τη σημερινή κοινωνία αφού στις μέρες μας συναντούμε τον ''Λεπρέντη', ως τον αφελή, καλόκαρδο ανθρωπάκο που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης κάποιου πονηρού και επιτήδειου ''Αδωναϊδη'' ή μιας υποτιθέμενα έμπιστης φίλης ''Περμαθούλας'', την αυτάρεσκη και φιλάρεσκη ''Φιλντισένια'' που δεν αποδέχεται τη φθορά του χρόνου και αρνείται να δει κατάματα την αλήθεια, τον λογικό και φιλαλήθη ''Φιλάρετο'' ... 

Αλλά και οι μικρότεροι ρόλοι και χαρακτήρες δεν απέχουν από το σήμερα. Η βασική, μεγάλη αλήθεια του έργου συνοψίζεται σε μία λέξη: ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ. Γύρω από αυτή την έννοια περιστρέφεται δυστυχώς ο σύγχρονος πολιτισμός μας. 

Εύχομαι από καρδιάς να συνεχιστεί η αξιέπαινη αυτή προσπάθεια όλων των συντελεστών και να απολαμβάνουμε για πολύ καιρό ακόμα την δίψα και το μεράκι τους να παράξουν Πολιτισμό.


-----------------------------------

2018 - "Οι Παλαιστές" του Στρατή Καρρά


ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - 6/7/18

Ανέβηκαν οι πρώτες 3 παραστάσεις του θεατρικού έργου «Παλαιστές» από την Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας του ΝΠΔΔ ΠΑΚΠΠΑ του Δήμου, στο ανοικτό Θέατρο Αισχυλείων στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας. Οι κριτικές του κοινού και φέτος άριστες, σε μια παραγωγή πολιτισμού γέννημα - θρέμμα Ελευσίνας. Μια καλοδουλεμένη παράσταση σε όλα τα επίπεδα, έφερε και απέδωσε το καλύτερο αποτέλεσμα, δίνοντας το «ψυχολογικό εισιτήριο» για καλή συνέχεια στην Θεατρική Σκηνή.

-----------------

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας